Ամաչե’ք և ներողությու’ն խնդրեք. Թուրք իրավապաշտպան

«Աղավնիի հայրը 1915 թվականին սպանվել է: Սպանվել է Սեբաստիայի հայաթափումից մեկ ամիս առաջ:

Աղավնին հիշում էր, թե ինչպես կախաղան բարձրացվեցին 60 սեբաստիացի հայ տղամարդիկ: Հաջորդ օրը կախաղան բարձրացվեցին 30 հայ տղամարդիկ, մյուս օրը` ևս 25 հոգի»:

Նման տողերով է իր հոդվածը սկսում թուրք հայտնի իրավապաշտպան Էրեն Քեսքինը թուրքական Sesonline.net կայքում:

«Աղավնին գիշերները տեսնում էր, թե ինչպես սեբաստացիներին շղթայած դուրս հանում քաղաքից: Նրա ամուսնուն` Պետրոսին, ով ծառայության էր կանչվել, նույնպես սպանում են: 20-ամյա Աղավնին վերցնում է երկու օրվա պաշար, իր երկու երեխաներին: Նրանք ազգականներով բեռնում են մի ավանակ և միանում գաղթականների քարավանին, որին ուղեկցում են թուրք ժանդարմները:

3 օր անց ավանակն ուժասպառ ընկնում է: Աղավնին իր փոքրիկների հետ ստիպված է լինում ոտքով շարունակել ճամփան: Նրա մայրը մի քիչ հետ է ընկնում, և Աղավնիի աչքի առաջ նրան գնդակահարում են:

Այսպես նրանք 7 ամսից ավել քայլում են: Նրա տատին խեղդում են Եփրատում: Ճանապարհին սպանվում են նաև երկու մորաքույրները: Թուրք զինվորները կտրում են նաև նրա հորեղբոր և հարևանի կոկորդները: Աղավնին ամբողջ ճանապարհին տեսնում է, թե ինչպես են հայ կանայք նետում իրենց Եփրատն ու ինքնասպան լինում: Նա տեսնում է, թե ինչպես են Եփրատով մեկ դիակներ լողում: Դեր Զորի ճանապարհին Աղավնին կորցնում է նաև իր երկու զավակներին:

Երբ հասնում է Դեր Զոր, միայն նա է կենդանի մնում: Նրան փրկում է մի ընտանիք: Մի քանի տարի անց նա նորից ամուսնանում է: Որդու անունը դնում է Պետրոս` սպանված ամուսնու անունը»,-գրում է հոդվածում:

«Սա մի մարդու, մի ընտանիքի, մի ազգի ողբերգությունն է: Սա Ցեղասպանության մի պատկերն է: Այսօր այդ ամենին չհավատացողներդ, դրան ուշադրություն չդարձողներդ, լռություն պահողներդ, պետության ստերին հավատացողներդ, բոլորդ մեղավոր եք: Ամաչեք և ներողություն խնդրեք»,-հավելում է թուրք հոդվածագիրը:

Թարգմանությունը` Գևորգ Պետրոսյանի

http://gevorgpetrosyan.livejournal.com/192884.html