Թուրքիայում հայն ազգություն չէ, խորհրդավոր թշնամի է

Եթե Թուրքիայում չեն ցանկանում խորանալ որևէ խնդրի արմատների մեջ ու լուծում տալ, անմիջապես «հայկական հետք» են փնտրում: Դա նրանց համար դարձել է կարևորագույն քաղաքական և տնտեսական խնդիրներից հասարակության ուշադրությունը շեղելու յուրօրինակ փրկարար օղակ:

Վերջերս Կոջաելի քաղաքապետարանին պատկանող ծովային ավտոբուսը գրավվել էր ահաբեկչի կողմից: Թուրքական անվտանգության ուժերը վերացրին ահաբեկչին: Նույն ուժերը հայտարարեցին, որ ահաբեկիչը PKK-ի անդամ է և նպատակ ուներ… այդպես էլ չներկայացվեց ոչ մի նպատակ, ոչ մի պահանջ, ոչ մի շարժառիթ, թե ինչու էր երիտասարդը գրավել ծովային ավտոբուսը: Ինչ-որ խորհրդավոր անհայտ բան կար այդ դեպքի մեջ: Եթե խորհրդավոր է` ուրեմն հայ է, եզրակացնում է թուրքական մամուլը: «Թաքվիմ» պարբերականը շտապել է ահաբեկիչ Մենսուր Գյուզելին, ով Դիարբաքրի Կուլպ շրջանի Բահեմդան (Այհան) գյուղի ծնունդ էր, արմատներով հայ համարել: Սա այն դեպքում, երբ ահաբեկիչը ոստիկանների հետ բջջային կապով բանակցություններրի ժամանակ հայտարարել էր, որ ինքը քուրդ է: Միայն այն փաստը, որ հայտնի երգահան Արամ Տիգրանը նույնպես արմատներով այդ գյուղից էր, իսկ ահաբեկչի քեռու անունը Ակոպ է, բավարար է եղել թերթի համար, որ վստահաբար Մենսուր Գյուզելին հայ համարի:

 Նույն կերպ վարվում են նաև շատ թուրք քաղաքական գործիչներ: Եթե երկու տասնյակ տարի է, չի հաջողվում վերացնել Քրդական աշխատավորական կուսակցության զինյալ խմբավորումները, և քրդական հարցը լուծում չի ստանում, ուրեմն PKK-ն «ղեկավարում են հայերը»: Բազմիցս այս տեսակետը պնդել է Թուրքիայի ներկայիս Միլլի Մեջլիսի նախագահ Ջեմիլ Չիչեքը: Միայն նրա այն հայտարարությունները, որ զոհված քուրդ զինյալների մի մասը թլապատված չէ, հետևաբար` հայ է, արդեն իսկ բավավար է եզրակացնելու համար, որ ամեն խնդրի ետևում «հայկական հետք» տեսնելը Թուրքիայում ամենաբարձր մակարդակում տարվող քաղաքականություն է:

Մեկ այլ օրինակ. Հրանտ Դինքի հիմնադրամի կողմից նոյեմբերի 11-13-ը Դիարբաքր- Տիգրանակերտում կազմակերպված աշխատանքային խորհրդաժողովը, որը նվիրված էր քաղաքի պատմությանը՝ 1838-1938թթ ժամանակահատվածում, նույնպես հայտնվել է թուրք ազգայնականների մամուլի ուշադրության կենտրոնում: Նոյեմբերի 11-ին խորհրդաժողովում ելույթ է ունեցել քաղաքապետ Օսման Բայդեմիրը: «Եթե Օսմանյան կայսրության ժամանակ Դիարբաքրը տնտեսական զարգացման տեսակետից իր կարևորությամբ երրորդ քաղաքն էր, ապա 1930-40 ական թվականների արդեն 66-րդն էր, քանի որ մեր քաղաքից արդեն բացակայում էին հայերը և ասորիները»,-ասել է Բայդեմիրն իր ելույթում: Թուրք ազգայնականների «Աչըկիստիբարաթ» պարբերականը, անդրադառնալով այս ելույթին, նկատել է, որ «հայ ազգայնական Բայդեմիրին չեն հետաքրքրում Վանի երկրաշարժից անօթևան մնացածները, քուրդ զինյալների հանցագործությունները, ժողովրդական բարեփոխումները երկրում, այլ գիշեր ու ցերեկ մտածում է Թուրքիայի տարածքում Մեծ Հայաստանի կառուցման մասին»:

 Մեկնաբանություններն ավելորդ են:

Armweeklynews.am 16.11.11