Գաթան պատրաստում են 2 տեսակի ` քաղցր և աղի: Աղի գաթայի մեջ մեղր չեն գործածում, այլ ավելացնում են աղ` ըստ համի:
6 ձուն լավ հարում են, ավելացնում 2 բաժակ թթված մածուն, 2 ճաշի գդալ յուղ,1 ճաշի գդալ մեղր, անիսոնի համեմունք. այդ ամենը լավ խառնելուց հետո դանդաղ մաղելով ավելացնում են ցորենի ալյուր այնքան, ինչքան կվերցնի: Ստացվում է փափուկ խմոր: Գաթայի փխրությանն ու եփվելուն նպաստում է լավ հունցելը: Խմորը մի լավ խփելուց ու ճզմելուց հետո առանձին գնդերի են բաժանում, դնում փայտե տաշտակի մեջ, վրան ալյուր ցանում, ծածկում սպիտակ մաքուր սրբիչով և պահում սառը տեղում, որպեսզի խմորը հանգստանա: Որոշ ժամանակ անց այդ գնդերը կրկին մշակման են ենթարկում, գրտնակով բացում են, վրան յուղ քսում, ծրարի ձևով ծալում, կրկին գրտնակում, յուղ քսում: Այդ գործողությունը կատարում են մի քանի անգամ. այնքան մինչև խմորը դառնում է առաձգական, ուռչում է:
Խորիզը` 2 ճ. գդ յուղ, 2 ճ. գդ մեղր, դարչին կամ անիսոնի ջուր և ալյուր, այնքան մինչև ստացվի փխրուն խառնուրդ:
Լավ մշակած խմորե գունդը բաժանում են 2 մասի, առաջինը գրտնակով կլոր գաթայի չափով բացում են այնպես, որ խմորն ունենա կես մատ հաստություն, հավասար շերտով լցնում են խորիզը և ծածկում խմորե վերին շերտով: Ձեռքով լավ հարթեցնում են, եզրերը կլորացնում, ամրացնում, որպեսզի խորիզը չթափվի: Վերին շերտի վրա դանակով շեղ գծեր են քաշում, հետո գաթայի վրա քսում են ձվի դեղնուց:
Նախoրոք խմորի մեջ տեղավորում են նաև յուղոտ թղթի մեջ փաթաթված արծաթ դրամ (ում որ այն բաժին է ընկնում, նրա համար բախտավորության ու հաջողության, նշանի տարի է լինելու), իսկ վրան զարդարում են քիշմիշով և ընկույզով: Այն թխում են միջին տաքության փռում: Երբ վրայի կեղևը լավ կարմրում է, նշանակում է , որ այն պատրաստ է և կարելի է մատուցել:
Leave a Reply