Մի ուծացման հաղթանակ. դրոշի մեջ փաթաթված դագաղներ

Սարփհան Ուզունօղլու

«Զաման» օրաթերթի լուրն սկսվում է հետևյալ նախադասությամբ. «Զորացրումից 23 օր առաջ իր ընկերոջ զենքից արձակված փամփուշտով կյանքը կորցրած հայկական ծագում ունեցող ժանդարմերիայի զինվոր Սևակ Շահին Բալըքչըի թաղման արարողությունը տեղի ունեցավ Ստամբուլի Ֆերիքյոյ թաղամասում գտնվող հայկական եկեղեցում»: Մեր պատմության մեջ, որտեղ ոչ մի մարդ չի կարող հայ լինել, ծայրահեղ դեպքում կարող է լինել միայն հայկական ծագում ունեցող, պատմություն, որում լավ հայտնի է, թե հայ մնալ ձգտողները 96 տարի առաջ ում կողմից են թաղվել պատմության էջերում, վերոհիշյալ թերթը մեզ հիշեցնում է, որ այս հողերում հայ եղողի մահն անգամ թուրքի պես ապրելու փրկագինն է եղել… Թեև որոշակի ենթադրություններ չունենք, թե ապրիլքսանչորսյան մի օր մահացած Սևակը Թուրքիայի պատմական վիճակագրությունների կողմից քանի միլիոն պլյուս քանիս արձանագրվելու, սակայն Սևակի մահվանը թերահավատ հայացք նետելը, որի թաղումն անգամ մենք թուրքացրեցինք, էլ ի՞նչ է, եթե ոչ` հարգանքի պահպանում լրագրության սկզբունքների հանդեպ:

«Զորացրումից 23 օր առաջ իր ընկերոջ զենքից արձակված փամփուշտով կյանքը կորցրած հայկական ծագում ունեցող ժանդարմերիայի զինվոր Սևակ Շահին Բալըքչըի թաղման արարողությունը տեղի ունեցավ Ստամբուլի Ֆերիքյոյ թաղամասում գտնվող հայկական եկեղեցում» նախադասությամբ է սկսվում «Զամանում» հրապարակված լուրը: Մեր պատմության մեջ, որտեղ ոչ մի մարդ չի կարող հայ լինել, ծայրահեղ դեպքում կարող է լինել միայն հայկական ծագում ունեցող, պատմություն, որում լավ հայտնի է, թե հայ մնալ ձգտողները 96 տարի առաջ ում կողմից են թաղվել պատմության էջերում, թերթը մեզ հիշեցնում է, որ այս հողերում հայ եղողի մահն անգամ թուրքի պես ապրելու փրկագինն է եղել…

Թաղման արարողությունից առաջ բոլոր թերթերում միևնույն բանն էր ասվում. նահատակի թաղումը եկեղեցում: Այն դեպքում, երբ նահատակ բառի իմաստն անգամ Թուրքիայի զանգվածային լրատվամիջոցներում այդպես վուլգար կերպով (անփութորեն) աղճատվում է, զինվորի մահը քննարկելու փոխարեն (վերջին տարիներին էականորեն ավելացել է կասկածելի մահով մահացած զինվորների թիվը) այդ զինվորի թաղման արարողությունը, տարբեր ազգությունների բարի դրացիական կյանքի շրջանակի մեջ տեղավորելով, մեզ ներկայացնելը պաշտոնական գաղափարախոսության հաղթանա՞կն է:

Թուրքիայում հատկապես պատգամավորության թեկնածուների ընտրությունների գործընթացում անգամ դեռ «քրդական ծագում ունեցող» կամ «հայկական ծագում ունեցող» արտահայտությունների գործածումը բացահայտում է տվյալ թեկնածուներին որոշ կուսակցությունների կողմից որպես ցուցափեղկային թեկնածու առաջադրման և անգամ լրատվամիջոցների կողմից այդ թեկնածուների հանդեպ ցուցաբերած արհեստական հետաքրքրությունը ազգային պետության ճգնաժամի հասած կեղծ հաշվարկի խնդրահարույց կողմերը:

Ինան Սյուվերի վիճակը դեռևս որպես զինվորական դասալքություն մեկնաբանողները, նույն գյուղից հինգ զինվորների մեկը մյուսի հետևից զինվորական տանիքի տակ մահանալն անտեսողները ձգտում են Սևակի մահից մի պատկեր ներկայացնել` Թուրքիայի ազգային տանիքի մասին: Թեև որոշակի ենթադրություններ չունենք, թե ապրիլքսանչորսյան մի օր մահացած Սևակը Թուրքիայի պատմական վիճակագրությունների կողմից քանի միլիոն պլյուս քանիս է արձանագրվելու, սակայն Սևակի մահվանը թերահավատ հայացք նետելը, որի թաղումն անգամ մենք թուրքացրեցինք, էլ ի՞նչ է, եթե ոչ` հարգանքի պահպանում լրագրության սկզբունքների հանդեպ: 

Էվրենսել

29.04.2011

http://www.evrensel.net/news.php?id=5153

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Վերջին Յաւելումներ

Հետեւեցէ՛ք մեզի

Օրացոյց

April 2011
M T W T F S S
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  

Արխիւ