ԱՐՂԱՆԱՄԱԴԵՆ

ԱՐՂԱՆԱՄԱԴԵՆ, Արղանա. գյուղաքաղաք, համանուն գավառի կենտրոնը Արևմտյան Հայաստանի Դիարբեքիրի նահանգում:

XIXդ. 30-ական թվականներին` 6 հազար, 1850-ական թվականներին՝ 1500, XXդ. սկզբին` 1000 հայ բնակչություն:

Արղանամադենը հռչակված էր պղնձի հարուստ հանքերով (դեռևս 1847թ. տարեկան արդյունահանվել է 5 հազար տոննա պղինձ): Հայերը հիմնականում աշխատում էին պղնձահանքերում, զբաղվում նաև երկրագործությամբ, արհեստներով, առևտրով: Ունեին երկու եկեղեցի (Ս.Աստվածածին և Ս.Սարգիս)` կից վարժարաններով:

1915թ. Մեծ եղեռնի ժամանակ և հաջորդ մի քանի տարում Արղանամադենի հայերի մեծ մասը զոհվել է: Փրկվածներն ապաստանել են տարբեր երկրներում:

Հայկական համառոտ հանրագիտարան, Հատոր 1, Երևան, 1990: