ԲԻՆԿՅԱՆ, Բենեկեան. գյուղաքաղաք Արևմտյան Հայաստանում՝ Սեբաստիայի նահանգի Տևրիկ գավառում՝ Ակնից մոտ 35 կմ հյուսիս-արևմուտք՝ Եփրատի ափին՝ դժվարամատչելի, ժայռոտ վայրում:
XXդ. սկզբինուներ մոտ 850 հայ բնակչություն: Զբաղվում էին երկրագործությամբ, արհեստներով, առևտրով: Ունեին երեք եկեղեցի (Ս.Աստվածածին, Ս.Հրեշտակապետ, Երեք Մանկունք), ուխտատեղիներ, երկու վարժարան Մեսրոպյան արական (110տղա) և Նունեյան օրիորդաց վարժարանը (130 աղջիկ): Դպրոցներին նյութապես օգնում էր Երկրագործական ընկերությունը:
1896-ին Բինկյանի հայերը հերոսաբար դիմադրել են թուրքական ջարդարարներին, 1915թ. Մեծ եղեռնի ժամանակ ևս դիմել են ինքնապաշտպանության: Նրանց մեծ մասը զոհվել է, փրկվածներն ապաստանել են տարբեր երկրներում:
Մ.Մեծարենցի ծննդավայրն է:
Հայկական համառոտ հանրագիտարան, Հատոր 1, Երևան, 1990:
Leave a Reply