Որոշ ժամանակ Մալաթիայում ամենազարգացած արհեստի ճյուղերից և քաղաքի խորհրդանշաններից մեկը հանդիսացող Մալաթիայի պղնձագործների շուկայում պատրաստված պղնձե արտադրանքը տեխնոլոգիայի զարգացման դիտանկյունից մեծապես հետամնաց վիճակում է:
Կորստյան մատնվաողը միայն պղնձագործությունը չէ, վտանգի տակ է նաև սրան զուգահեռ ընթացող պղնձե կահ-կարասին արծնապատող կլայեկչու արհեստը: Մալաթիայում պղնձագործության և պղնձե արտադրանքի թվականը թվագրվում է 19-րդ դարի սկզբներից: Այս արհեստը, որը սկսվել է հայ վարպետների արհեստանոցների բացումով, անցել է հորից որդի, ժամանակի ընթացքում տարածվել և վերածվել է սովորույթի: Նույնիսկ եթե փայլուն օրերը մնացել են անցյալում, այսօր դեռևս քիչ թվով պղնձագործներ և կլայեկչիները, Մալաթիայի պղնձագործների շուկայում տեխնոլոգիայի հետ կռիվ տալով, շարունակում են իրենց հայրական մասնագիտությունը:
Հասան Քարաման
«Ագօս», թիվ 777
Leave a Reply