Գերմանիայում լույս է տեսել Քեմալ Յալչընի նոր գիրքը` «Ես եղբայրներ ունեմ հեռուներում» վերնագրով

Գրքի կազմի չորրորդ էջ գրված է. «Անցյալը այսօրվա նախաբանն է: Աշխարհը փոխվում է մեծ արագությամբ: Ժամանակն առաջվանը չէ: Ժամանակը մեզ չի հարմարվի, մենք պետք է հարմարվենք ժամանակին: Հարյուրամյակից ավել շարունակվող մեծ ցավը չի կարող, ժամանակի հետ մոռացվելով, ինքն իրեն վերածվել սիրո, բարեկամության և խաղաղության: Արյունահոսող վերքերը, սրտերի մորմոքները և դառը հիշողությունները եթե ազնվությամբ և անկեղծորեն ընդունվեն այդ դժբախտություններին պատճառ եղողների կողմից, ապա մնայուն բարեկամության և խաղաղության հիմքերը կարող են ամրապնդվել:

Մենք եղբայրներ ունենք աշխարհի յուրաքանչյուր կողմում: Նրանք մեր եղբայրներն` են անկախ այն բանից` ապրում են մեզ հետ, թե ոչ: Նրանք, որտեղ էլ ապրելիս լինեն, իրենց դեմքերն ու սրտերը շրջում են դեպի իրենց հայրենիքը` արևածաղիկների պես, կարոտում են իրենց ապրած արևոտ հողերին:

Իմ այս գրքում մեկտեղել եմ ապրումներս, տեսածներս ու լսածներս՝ աշխարհի տարբեր երկրներում սովորածիս և հարցազրույցներիս շնորհիվ, մեկտեղել եմ իմ այնտեղի բարեկամներին և եղբայրներին: Մենք այլևս դարձել ենք մի ընտանիք, որն ունի տարբեր լեզուներ, կրոններ, գույներ, բայց մեկ սիրտ, ինչպես նաև` նույն ցավերը, ուրախությունները, տխրությունները և երջանկությունները: Մի ծաղկաքաղ եմ արել իմ ընթերցողներից, ընկերներից, եղբայրներից ինձ հասած և իմ կողմից ուղարկված նամակներից, որ հրատարակում եմ` ձեզ հետ կիսելու համար:

Իմ սիրելի’ ընկերներ, եղբայրներ և ընթերցողներ, ձեզ հետ այս աշխարհն ինձ համար ավելի գեղեցիկ է և ավելի հասկանալի: Ի~նչ լավ է, որ դուք կաք:

Գրքիը ներկայացնում է հեղինակը

Գրական կյանքս սկսել եմ չափածո ստեղծագործություններով: Բանաստեղծություն գրելը, իմ զգացմունքները, անուրջները, գաղափարները չափածոյի վերածելը ուժ է տվել ինձ: Բանաստեղծություններով էի արտահայտում իմ թե’ դժվարին և թե’ լուսավոր օրերը: Իմ առաջին բանաստեղծությունների գիրքը` «Աքսորի վարդերը», կազմվեց հայրենի հողից հեռու անցկացրածս դժվարին օրերիս բանաստեղծություններից:

Հետո անցա արձակին: Իմ առաջին վավերագրական վեպն է եղել «Օժիտը` գրավական» վեպը: Սույն վեպից հետո հրատարակեցի «Սիրտս քեզնով կխայտա», «Ապրելու ուժ», «Ծաղիկը դասարանում դժվար է բացվում», «Սարը գելին/սարը գյալին», «Ողջ մնացածները», «Անատոլիայի զավակները» կյանքի պատմություններս և փաստագրական վեպերս: Վեպերս, կյանքի պատմություններս, պատմվածքներս զտվել-եկել են իրական կյանքից: Իմ փաստագրական վեպերը մշակելիս գնացի և ականատես եղա այն բնական ու մշակութային միջավայրին, մարդկային տեսարաններին, որոնցում անցել է այն թեման, որի մասին գրելու էի: Գնացի և հոտ քաշեցի այն ճյուղի ծաղկից, որի պատմությունը գրի էի առնելու: Երկար-բարակ զրուցեցի այն մարդկանց հետ, որոնց պատմությունը գրելու էի: Հյուրընկալվեցի նրանցից ոմանց տներում: Բարեկամ և եղբայր դարձա նրանց: Մեկին մայր անվանեցի, մյուսին` հայր, երրորդին` եղբայր, չորրորդին` քույր: Նրանք էլ ինձ ընդունեցին որպես որդի, զավակ, եղբայր, սեղմեցին ինձ իրենց կրծքին:

Իմ ընթերցողների մեծ մասն ինձ հետ կիսեց իր զգացմունքներն ու գաղափարները` նամակներով և հեռախոսազրույցների միջոցով: Նրանք ինձ պատմեցին նոր թեմաների, նորանոր դեպքերի մասին: Արվեստասեր մարդկանց, ընթերցողներիս հետ հանդիպեցի հիմնականում Գերմանիայում, ինչպես նաև` Արևմտյան Եվրոպայի մյուս երկրներում և Իսրայելում, Հորդանանում, Ամերիկայում, Կանադայում և Թուրքիայում կազմակերպված ընթերցանության օրերի և ասուլիսների ժամանակ: Ձեռք բերեցի նոր, մնայուն բարեկամություններ: Նրանք հանդես եկան ինձ ուղղված կառուցողական առաջարկներով ու քննադատություններով: Ինձ ուղորդեցին, որ ուսումնասիրեմ ինձ անծանոթ թեմաներ, լրացնեմ թերությունները: Նրանց հետ կիսեցի այն իրադարձությունները, ցավերը, ուրախությունները, տխրությունները, երջանկությունները և հույսերը, որոնք արտացոլված են իմ գրքերում: Որքան կիսվեցինք իրար հետ, այնքան  պակասեցին մեր ցավերը, և ավելացան ուրախությունները: Լուսավորվեց մեր աշխարհը: Իմ տեսած հետաքրքրությունը, մտերմությունը, վստահությունն ու սերը գրչիս՝ եռանդ, հոգուս էլ ուժ հաղորդեցին: Այն խնդիրներին, հարցերին, որոնց մասին չէինք կարողացել խոսել ժողովների, ընթերցանությունների օրերի ընթացքում, անդրադարձանք հավաքներից հետո` ավելի նեղ մի շրջանակում: Երբեմն մեր զրույցները շարունակեցինք այն տներում, որտեղ հյուրընկալվել էի: Միասին զվարճացանք, երգեր, թյուրքյուներ ասացինք, բանաստեղծություններ ընթերցեցինք: Այդպիսով` գրածս, տպագրածս յուրաքանչյուր գիրք ընդարձակեց ու հարստացրեց իմ աշխարհը: Այլևս բարեկամներ, ընկերներ և եղբայրներ ունեմ աշխարհի չորս ծագերում: Իմ այս գրքում մեկտեղել եմ ապրումներս, տեսածներս ու լսածներս՝ աշխարհի տարբեր երկրներում սովորածիս և հարցազրույցներիս շնորհիվ, մեկտեղել եմ իմ այնտեղի բարեկամներին և եղբայրներին: Մենք այլևս դարձել ենք մի ընտանիք, որն ունի տարբեր լեզուներ, կրոններ, գույներ, բայց մեկ սիրտ, ինչպես նաև` նույն ցավերը, ուրախությունները, տխրությունները և երջանկությունները: Մի ծաղկաքաղ եմ արել իմ ընթերցողներից, ընկերներից, եղբայրներից ինձ հասած և իմ կողմից ուղարկված նամակներից, որ հրատարակում եմ` ձեզ հետ կիսելու համար:

Իմ մեծ շնորհակալությունն եմ հայտնում իմ բարեկամներին և եղբայրներին, ովքեր նպաստ են ունեցել այս գրքի պատրաստման, թարգմանությունների, շտկումների և հրատարակման գործում: Իմ սիրելի ընկերներ, եղբայրներ և ընթերցողներ, այս աշխարհն ինձ համար ձեզ հետ ավելի գեղեցիկ է և ավելի հասկանալի: Ի~նչ լավ է, որ դուք կաք:

Քեմալ Յալչըն, Բոխում, 28-ը մարտի, 2010

Գրքի վերնագիրը` «Ես եղբայրներ ունեմ հեռուներում»

Բաղկացած է 448 էջից

Նկարազարդ է և կաշեկազմ

Գինը՝ 24.80 €  

Կարող եք ձեռք բերել հետևյալ հասցեով` H_kemal_yalcin@yahoo.de

Նյութը տրամադրել է Ս. Աթթոն

http://www.hyetert.com/haber3.asp?Id=35457&DilId=1