Հայկական ժողովրդական երաժշտությունը ձևավորվել է նախնադարյան-համայնական կարգերի օրոք և սերտորեն կապված է գյուղական կենցաղի հետ: Երգերի երաժշտական մտածողությունն ընդհանուր առմամբ յուրահատուկ է, սակայն բնորոշ մեղեդային դարձվածքները հիմք են տալիս դասելու այն Միջերկրածովյան տարածաշրջանի երաժշտական մշակույթների շարքը. բուլղարական, ալբանական, հարավ-իտալական, հունական, պարսկական և այլ մշակույթների կողքին: Ընդհակառակը, երգերի բանաստեղծական մտածողությամբ հայկական երգարվեստը բավական հեռանում է նշված մշակույթների երգարվեստից:
Հայկական ժողովրդական երաժշտությունը ստորաբաժանվում է հիմնական երկու ճյուղերի` Ժողովրդական երգարվեստ և Ժողովրդական գործիքային երաժշտություն: Այս ճյուղերը որոշակիորեն ինքնուրույն են զարգացել, թեև ներազդել են միմյանց վրա:
Ժողովրդական երգարվեստն իր հերթին ստորաբաժանվում է երկու բաժնի. բուն ժողովրդական` գեղջկական և քաղաքային, և Ժողովրդական մասնագիտացված երգարվեստ, որը կապված է հատուկ օժտված, ուսանած և գիտակ-երաժիշտների` գուսանների և աշուղների, հետ:
http://www.icha.mincult.am/national.php?lang=arm
Leave a Reply