Վրաստանում գործող հայկական աշխարհիկ ու կրոնական կազմակերպությունները 1915-23թթ. Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պահանջով դիմել են Վրաստանի խորհրդարանին: Այս մասին տեղեկացնում են Վիրահայոց Թեմի մամլո դիվանից:
«Մենք, ներքոստորագրյալ Վրաստանի հայ համայնքի աշխարհիկ և կրոնական կազմակերպություններս, հանուն արդարության և ժողովրդավարական արժեքների նվիրվածության, կոչ ենք անում, միանալ աշխարհի քաղաքակիրթ հասարակության նախաձեռնություններին և Վրաստանի խորհրդարանում կազմակերպել քննարկում` Օսմանյան կայսրությունում տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցի վերաբերյալ:
«1915-1923 թթ. վերոնշյալ ծրագրի հետևանքով հայ ժողովորդը կորցրեց ավելի քան 2 միլիոն հայրենակից և իր հայրենիքի մեծ մասը: 1915-1923թթ. հայ ժողովրդի դեմ կատարված հանցագործությունը որակում են որպես ցեղասպանություն, որը մարդկության դեմ կատարված հանցագործություն է: Դրա մասին են վկայում իրավական փաստաթղթերը, որոնք 1915թ. մայիսին ընդունեցին Մեծ Բրիտանիան, Ֆրանսիան և Ռուսաստանը: Հայ ազգի իրավունքների վերականգնման հարցը 1919թ. քննարկվել է Փարիզի խաղաղության կոնֆերանսի ընթացքում: Հայոց ցեղասպանությունն ապացուցող փաստ է նաև 1920թ. ստորագրված Սեւրի պայմանագիրը: Հայոց ցեղասպանության նշանները լիովին համընկնում են 1943թ. հրեական ծագումով լեհ փաստաբան Ռաֆայել Լեմկինի մշակած և 1948թ. ՄԱԿ – ի Գերագույն Ասամբլեայի ընդունած բանաձևի հետ, ըստ որի` ընդունվեց «Ցեղասպանության հանցագործությունը կանխարգելելու և պատժելու մասին Կոնվենցիան»: Հարկ է նշել, որ 1993թ. հոկտեմբերին Վրաստանը վավերացրեց այս կոնվենցիան», – ասված է նամակում:
Այն ստորագրում են Վրաստանի հայ համայնքը, Վրաստանի Հայ Առաքելական Ուղղափառ եկեղեցու «Հայարտուն» կրթամշակութային և երիտասարդական կենտրոնը, Վրաստանի հայերի ազգային կոնգրեսը, Թբիլիսյան հայերի վեհաժողովը, Վրաստանի «Վերնատուն» հայ գրողների միությունը, Վրաստանի հայ համայնքի ուսանողական միությունը, Վրաստանի հայ համայնքի երիտասարդական միությունը, Վրաստանի հայ նկարիչների միությունը, Վրաստանի հայ մտավորականների միությունը, Վրաստանի հայ երաժիշտների միությունը:
Աղբյուրը նաև նշել է, որ անցած տարիների ընթացքում Վրաստանի հայկական կազմակերպությունները Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պահանջով բազմիցս դիմել են Վրաստանի պառլամենտին ու կառավարությանը, սակայն նրանց պահանջը միչ օրս մնում է անպատասխան:
Հայոց ցեղասպանությունն (Armenian Genocide) արդեն ճանաչել և դատապարտել են Ուրուգվայը (1965թ.), Կիպրոսի Հանրապետությունը (1982թ.), Արգենտինան (1993թ.), Ռուսաստանի Դաշնությունը (1995թ.), Կանադան (1996թ.), Հունաստանը (1996թ.), Լիբանանը (1997թ.), Բելգիան (1998թ.), Իտալիան (2000թ.), Վատիկան (2000թ.), Ֆրանսիան (2001թ.), Շվեյցարիան (2003թ.), Սլովակիան (2004թ.), Հոլանդիան (2004թ.), Լեհաստան (2005թ.), Գերմանիան (2005թ.), Վենեսուելան (2005թ.), Լիտվիան (2005թ.), Չիլին (2007թ.), Շվեդիան (2010թ.): Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Վատիկանը, Եվրախորհուրդը և Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը:
Leave a Reply