Բոլորս վաքըֆցի ենք, բոլորս ուրգուփցի ենք

Մենք բոլորս այնքան ենք սովորել շարունակ վատ լուրերով հետաքրքրվել, որ երբ ինչ-որ դրական զարգացման մասին ենք լսում, գրեթե զարմանում ենք… մի պահ մտածում ենք՝ արդյո՞ք իրականությանը համապատասխանում է այն:   

Ո՛չ, չի կարող պատահել, անմիջապես չեմ կարող գրել… Այսինքն նախ  բացասական էներգիա ստանանք, հետո էլ չընդունելով` ծանր հոգոց հանենք, վատ-վատ բաների մասին մտածենք, ինչպես որ ընդունված է, լավ լուրը թող հաջորդի վատ լուրին…  Հետո մեկ էլ մի վնաս տա, իմ ի՞նչ գործն է…

Կար-չկար… Հեքիաթների, ուրվականների, ժայռափոր բնակարանների աշխարհում՝ գեղեցիկ ձիերի երկիր Կաթփաթուկայում՝ Կապադովկիայում, սրտխառնուք առաջացնող մի իրավիճակ կար, որի պատճառը շատ պարզ է, իսկ արդյունքը՝ շատ կարևոր: Այս պարզ պատճառը «աղբն» է, իսկ այս իրավիճակի պատճառը՝ անբարեսիրտ, բնության թշնամի, հրեշ քաղաքապետարանը:

Երբ լսեցի, որ Կապադովկիայի Ուրգուփ գավառի Օրթահիսար քաղաքի քաղաքապետարանը համանուն հովիտը վերածել է աղբի ամբարի, ականջներիս չկարողացա հավատալ: Ըստ էության, այս շրջանում, որտեղ չեն կարողանում սխալ կառուցապատման առաջն առնել, այս զարգացումը կրակի վրա յուղ լցրեց: Նման հատուկ շրջանում այդպիսի պրիմիտիվ տեսարանի դեմ իրենց բողոքն են հայտնում անգամ զբոսաշրջիկները, մի կողմ թողենք տեղացիների բողոքը: Որպես քաղաքացի` ամոթից գետինը մտա:

Օրթահիսարի քաղաքապետը հերքել է այս լուրը: Հուսամ՝ իրականությանը չի էլ համապատասխանում: Հակառակ դեպքում ասել է թե վիճակը սարսափելի է: Չեմ կարողանում հասկանալ այն մտածելակերպը, որը որոշել է 21-րդ դարում մեր երկրում Օրթահիսարի հովիտը աղբի ամբարման վայրի վերածել: Բացի այդ, նաև չեմ կարողանում հասկանալ, թե նման մտածելակերպն ինչպես է կարողացել տեղ գտնել այդ շրջանի որոշում կայացնող պետական կառույցում: Ցանկանանք, որ մեզ ամոթալի դրության մեջ գցած այս հարցը, որը վնաս է պատճառում նաև շրջակա միջավայրին և պետությանը, շատ կարճ ժամանակահատվածում լուծում կստանա, սխալը կուղղվի:  

Հիմա հերթը հասավ լավ լուրին. մեր երկրի միակ հայկական գյուղ Վաքըֆլըում… Մոտ 150 բնակչություն ունեցող գողտրիկ գյուղ է, որը գտնվում է Հաթայի Սամանդաղում՝ մասամբ շրջապատված Միջերկրական ծովի տեսարանով… 

Նվազող բնակչության պատճառով ոչնչացման վտանգի առջև կանգնած գյուղի (դպրոցը հենց այդ պատճառով է փակվել) հիմնական ապրուստն ապահովվում է զբոսաշրջությամբ և օրգանական գյուղատնտեսությամբ: Բոլորին զարմանք է պատճառում, թե գյուղի կանայք ինչպես են պայքարում` գյուղը վերակենդանացնելու համար… Նույնիսկ նրանք իրենց պայքարի և հաջողության շնորհիվ դարձել են Սաբանջը հիմնադրամի՝ «Տարբերություն ստեղծողներ» ծրագրի թեման:

Ինչ ստեղծվել է Վաքըֆլը գյողի կոոպերատիվի կանանց ճյուղը, և կանայք սկսել են գործունեություն ծավալել, գյուղում գրանցված փոփոխություններն ուշագրավ են…

Նրանք կանայք են, ովքեր իրենց տներում ստեղծած շրջանին հատուկ դափնեյուղի, դափնե օճառի, նռան օշարակի, մուրաբաների տեսականիների և քիմքը շոյող տարատեսակ լիկյորների վաճառքից զբոսաշրջության սեզոնին ամսական 1000 լիրա եկամուտ են ապահովում… Գյուղի գողտրիկ թեյապարտեզում և եկեղեցու բակում այս ապրանքները ցուցադրելով` վաճառում են:         

Անցյալ տարի այս ժամանակ պատահաբար ոտքս այս գյուղ ընկավ: Այս գողտրիկ գյուղի կանանց և տղամարդկանց մեղվի պես ժրաջան աշխատանքը գրավել էր իմ պես այցելուների ուշադրությունը… Փոքրիկ, խնամված, մաս-մաքուր, ժամանակակից և աշխույժ գյուղ է… Վճռական և աշխատասեր մարդիկ են… Ձեռքների` մաս-մաքուր, փայլուն պղնձե դույլերով, փայտե արկղերով և ժպտադեմ արտադրանքը վաճառքի հանող գյուղացիները դեռևս աչքիս առաջ են: Ասել է թե նրանք ջանում են իրենց գյուղը ոտքի հանել:           

Աշխատանքներ, որոնք մի կողմից ուղղված են գյուղը աշխույժացնելուն, մյուս կողմից էլ բնության մեզ պարգևած հսկայական հովիտը աղբի ամբարի վերածելուն… Այժմ երկուսն էլ օրակարգային են, սակայն` առանձին բևեռներում: Երկուսն էլ մեր հողերում են… Մեկը վերանալու վտանգի տակ հայտնված մեր պատմությունն է, մյուսն էլ՝ հավանաբար մեր ամենակարևոր զբոսաշրջության կենտրոնը… Բոլորս ուրգուփցի ենք, բոլորս վաքըֆցի ենք:

http://blog.radikal.com.tr/Sayfa/hepimiz-ermeni-koyu-vakifliliyiz-hepimiz-urgupluyuz-19657

Թարգմանեց Անահիտ Քարտաշյանը

Akunq.net