Ortaçağda Sünik Eyaleti’nin 14. bölgesi olarak geçen Çahuk bölgesi, tarihi kaynaklarda Sebeus, Anania Şirakatsi, Stepanos Orbelyan, Arakel Davrijetsi ve daha sonraki tarihçilerin anlatımlarında yer almaktadır. Bu bölgenin tarihi alanı günümüzdeki Şahbuz bölgesini tamamen ve Nahcivan bölgesinin ortaçağda (XII.-XVII. yüzyıllarda) işlek ticari yollardan uzak olan bir kısmını içine almaktadır. Öneme haiz tek yolu Nahcivan-Sünik yolu olmuştur.
Çahuk bölgesi I.-IV. yüzyıllarda Arşakuni hanedanlığı, X. yüzyıldan itibaren ise, tarihçi S. Orbelyan’ın, hakkında “Sımbat, tüm Vayots Dzor’u ve Şahaponk’u ele geçirdi, bu sonuncusu Çahuk bölgesidir”[1] dediği Sünik beylerbeyi Sımbat’ın, XII. yüzyılda belli bir süre Hamtunyats sülalesinin özgürlerinden Curc ve Khosrovik’in yönetimi altında bulunmuştur. Çahuk, daha sonraki dönemlerde Yerıncak kalesi ve Nahcivan’ın Kavasrah bölgesiyle birlikte, ata mülkü olarak Sünik Orbeli beyi Yelikum’a[2], Orbelyanlardan sonra Şahapunk’la birlikte Proşyan beylerine geçer. XVI.-XVIII. yüzyılları arasında Nahcivan hanlığı bünyesinde bulunan Çahuk, XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Yerevan Eyaleti’nin Nahcivan bölgesine dahil olur.
Nahcivan’ın diğer bölgeleri gibi Cahuk da, günümüzde büyük çoğunluğunun harabe halinde olduğu, tarihi ve mimari anıtlarla zengin bir köşedir. Çahuk’un antik yerleşim yerleri genelde dağların koynunda ve nehir kıyılarının düzlüklerinde bulunmaktadır. Bölgenin ortasından tarihi Nakhcavan Nehri akmakta, bu nehrin iki kıyısında ve onu besleyen Kuk, Nors, Şahapunk, Sağvasunk ile diğer dereler ve vadiler boyunca Çahuk’un eski yerleşim yerleri ve anıtları dizilmiştir. Çahuk, XVI.-XVIII. yüzyıllarda, Çahuk ve Şahapunik olmak üzere iki kısma ayrılmıştı. Şahapunik veya Şahapunk, bazen ayrı bir bölge olarak da geçmekteydi.
Nahcivan’ın diğer bölgeleri gibi Çahuk bölgesi de acımasız ve zalim günlerin yıkımlarından payına düşeni almıştır. Yine de, bölgenin ruhani ve mimari anıtları, ata toprağının değerleri olarak XII.-XVIII. yüzyıllarda yeniden inşa edilmiş ve Sünik ile Vayots Dzor beyleri tarafından veya onların himayesi altında yeni-yeni anıtlar ve yerleşim yerleri kurulmuştur.