
Herkesin anısı dipsiz kuyulara gömülmüş. Çakıl taşlarıyla sınırları çizilmiş eski bağlardan, bahçelerden, çürümüş ağaçlardan geçen rüzgârın ıslığı; anıları çınlatıyor sanki. Stanoz’un anıları kimlerin özlemlerinde eskidi kim bilir? Hiçbir parçası kalmamış bir yapboz şimdi Stanoz. İBRAHİM KARAOĞLU Onca ıssızlığın içinden, yorgun…