Թուրքիայում սեպտեմբերի 2-ին սկսվում է Փետրվարի 28-ի հեղաշրջման գործով դատավարությունը, տեղեկացնում է CNNTurk-ը:
Գործով անցնում է 103 զինվորական: Դատավարությունն անցկացվում է Անկարայի ծանր հանցագործողությունները քննող 103-րդ դատարանում:
Դատարանի մոտ արդեն ոստիկանական ստորաբաժանումներ են սկսել հերթապահել. անվտանգության աստիճանը բարձրացված է: Սպասվում է, որ դատավարության առաջին փուլը տևելու է մինչ սեպտեմբերի 6-ը:
Գործով անցնող հիմնական մեղադրյալը Թուրքիայի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի նախկին պետ, պահեստի բանակի գեներալ Իսմաիլ Հաքքը Քարադայըն է, որի համար մեղադրող կողմը պահանջելու է առավելագույն պատիժ, այն է` ցմահ ազատազրկում:
Հետաքրքիր է, որ համանման պատիժներ են պահանջում նաև գործով անցնող մյուս 102 մեղադրյալի համար:
Հիշեցնենք, որ 1997 թվականի փետրվարի 28-ին Թուրքիայում տեղի ունեցավ «թավշյա հեղաշրջում», որը հայտնի է նաև հետմոդեռնիստական հեղաշրջում անունով:
1995 թվականին իսլամամետ Բարօրություն (Ռեֆահ) կուսակցությունը հավաքեց ձայների մեծամասնությունը խորհրդարանական ընտրություններում և կոալիցիոն կառավարություն կազմեց` Ճշմարիտ ուղի կուսակցության հետ:
Թուրքիայի 54-րդ կառավարությունը ստացավ «Ռեֆահյոլ» անվանումը, իսկ այն գլխավորեց Բարօրություն կուսակցության առաջնորդ Նեջմեթին Էրբաքանը:
Վարչապետ Էրբաքանի կաբինետն անմիջապես աչքի ընկավ իսլամի տարածմանն ուղղված քայլերով` դպրոցում ուսուցումը դարձավ 8 տարի, մտցվեցին Ղուրանի դասընթացներ, կանանց թույլատրվեց գլխաշորով այցելել ուսումնական և պետական հաստատություններ, կրոնական դպրոցների դիպլոմների աստիճանը զգալի բարձրացվեց:
Այս ամենը չէր կարող անարձագանք մնալ թուրքական զինվորական շրջանակներում. Թուրքիայի զինված ուժերը տասնամյակներ շարունակ եղել են պետության աշխարհիկ հիմքերի պաշտպանը:
Եվ այսպես, 1997 թվականի փետրվարի 28-ին գումարվում է Թուրքիայի ազգային անվտանգության խորհրդի (MGK) արտահերթ նիստ, որը շարունակվում է 9 ժամից ավել:
Նիստին մասնակցած բարձրաստիճան զինվորականները գործող կառավարությունից պահանջում են անհապաղ դադարեցնել կրոնական ազդեցության մեծացումը: Նիստից հետո զինվորականները կառավարությանն են ներկայացնում իրենց պահանջների փաթեթը, որով կոչ էր արվում անմիջապես հետ կանգնել կրոնական
ուղղվածություն ունեցող որոշումներից:
Ճնշման ներքո Էրբաքանի կառավարությունը ստիպված է լինում հրաժարական ներկայացնել: Իսկ արդեն 1998 թվականի հունվար ամսին Թուրքիայի սահմանադրական դատարանը վճռում է փակել Բարօրություն կուսակցությունը` «պետության աշխարհիկ հիմքերը խարխլելու» մեղադրանքով:
Leave a Reply