NEWS.am–ը որոշակի կրճատումներով ներկայացնում է «Today’s Zaman»-ում հրապարակված Օրհան Քեմալ Ջենգիզի հոդվածը.
«Կարող եմ հասկանալ, թե որքան խորն է եղել վարչապետ Ռեջեփ Էրդողանի հիասթափությունը, երբ մամուլում տեսել է Քրդական աշխատավորական կուսակցության առաջնորդ Աբդուլլահ Օջալանի եւ Խաղաղություն եւ ժողովրդավարություն քրդամետ կուսակցության պատգամավորների հանդիպման արձանագրությունը: Այն հրապարակած անձը որոշակիորեն փորձել է խնդիրներ հրահրել խաղաղ գործընթացի համար, ազգայնական տրամադրություններ արթնացնել: Այնպես որ, այդ առումով ես կարող եմ հասկանալ Էրդողանի զայրույթը` այդ արտահոսքի հետ կապված:
Սակայն դրանից հետո կատարվեց այն, ինչն ինձ համար անհասկանալի է: Էրդողանը ողջ մեղքը բարդեց արձանգրությունը հրապարակած «Milliyet» թերթի վրա: Նա գնաց հեռուն` կոնկրետ նախադասություններ մեջբերելով «Milliyet»-ում հրապարակված Հասան Ջեմալի հոդվածից եւ հրապարակավ մեղադրելով նրան: Մենք բոլորս գիտենք` ինչ եղավ դրանից հետո: «Milliyet»-ի սեփականատերը ցանկացավ, որպեսզի գլխավոր խմբագիր Դերիյա Սազակն աշխատանքից հեռացնի Ջեմալին:
Թուրքիայում ԶԼՄ-ների ազատության մասին Ջեմալի հաջորդ հոդվածը չտպագրվեց թերթում: Հիմա այն արդեն հայտնվել է մի շարք կայքերում, եւ բոլորը կարդացել են: Ջեմալը միանգամայն ողջամիտ քննադատությամբ է հանդես եկել, եւ եթե թուրքական հեղինակավոր պարբերականներից «Milliyet»-ը չի կարողանում հրապարակել կառավարությանն ուղղված այդ ողջամիտ քննադատությունը, էլ ի՞նչ կարող է չհրապարակել ապագայում:
Ինչպես իր չհրապարակված հոդվածում գրել է վետերան լրագրող Ջեմալը, Թուրքիայում ԶԼՄ-ները երբեք ազատ չեն եղել եւ ազատ չեն հիմա: Այո, այսօր մենք կարող ենք խոսել Թուրքիայում ինչ-ինչ տաբուներից, ինչի մասին չէինք էլ կարող երազել հինգ-վեց տարի առաջ: Այսինքն, կարելի է քննադատել ամեն ինչ, քանի դեռ մի գեղեցիկ օր ձեր հոդվածը չի հիշատակվել վարչապետի կողմից: Այնպես որ, մենք հասել ենք ինչ-որ պոստմոդեռն երեւույթի` անվանեք դա, ինչպես կցանկանաք»:
Leave a Reply