Ծնվել է 1842 թ. սեպտեմբերի 21-ին` Ստամբուլում:
Սուլթան Աբդուլ Մեջիդի որդին է: Մայրը` Թիր-ի Մյուժգանը, եղել է չերքեզ: Քանի որ Աբդուլ Համիդը մանկության տարիներին տկար և հիվանդոտ երեխա էր, անընդհատ բժիշկների հսկողության տակ է եղել: Հայ և հույն բժիշկներն են օգնել նրան` ողջ մնալ:
33 տարի տևած սուլթանության տարիներին` 1876 թ. օգոստոսի 31-ից մինչև 1909 թ. ապրիլի 27-ը, Աբդուլ Համիդը հայտնի է դարձել թե’ թուրք և թե’ օսմանյան տիրապետության տակ գտնվող մյուս ժողովուրդների նկատմամբ իր գործադրած ճնշումներով ու բռնապետությամբ: Նա ապրել է այն զգացողությամբ, թե բոլորն ուզում են իր դեմ մահափորձ անել: Այդ պատճառով էլ օսմանյան պատմության մեջ հայտնի է “պարանոյիկ սուլթան” անունով: 33 տարի տևած իր իշխանության տարիներին հարյուրավոր մտավորականների է ձերբակալել ու կտտանքների ենթարկել: Հազարավոր մարդկանց է սպանել տվել` իր դեմ մահափորձ ձեռնարկելու կասկածանքով: Սակայն միջազգային հանրությանը նա հայտնի է դարձել որպես այն վայրագությունների ճարտարապետ, որոնք մեկնարկել են 1894 թ., 1895 թ. հասել իրենց բարձրակետին և ավարտվել 1896 թ., և որոնց ընթացքում սպանվել են 200.000-ի (300.000-Ակունքի խմբ.) չափ հայ կանայք, տղամարդիկ, մանուկներ և տարեցներ: 1909 թ. էլ իր մասին դարձյալ հիշեցրել է Ադանայի շրջանում իր ձեռնարկած ջարդերով, որոնց զոհ գնացին 20.000-ից ավելի (30.000-Ակունքի խմբ.) հայեր: Մահացել է 1918 թ. փետրվարի 10-ին:
http://www.ermenisoykirimi.net/trabdulhamid.htm
Թարգմանությունը` Akunq.net-ի
Leave a Reply