Համայնքը միավորելու է իր ուժերը Յեշիլքյոյի համար

Յեշիլքյոյի Սուրբ Ստեփանոս եկեղեցու վաքըֆի ղեկավար խորրհրդի նախագահ Հաբիբ Օզֆուրունջուն ասաց, որ դարատական գործ են հարուցելու թափուում վաքըվի անունով գրանցված, սակայն խտրական կիրառումների պատճառով յուրացված անշարժ գույքի համար, այս դատը շահելու դեպքում վաքըֆը կարող է ամուր հողի վրա կանգնել:

Օզֆուրունջուն, ով Վաքըֆի ղեկավար խորհրդի անդամներ Հովհաննես Կարապետյանի, Անդրանիկ Շիրինօղլուի և Արեթ Փոլադի հետ միասին այցելել էր մեր թերթ, ասաց, որ ցավում է ողջ Թուրքիան ցնցած Սոնեյ-Զեքերյա Վուրալ զույգի մահվան համար: Արեթ Փոլադն էլ հետևյալ տեսակետն արտահայտեց. «Սա մի մտածելակերպ է, որը մենք չենք կարող ընդնունել, մեր մշակույթում չկա»:

Խղճուկ միջոցներով՝ ժամանակակից կրթություն

Այնուհետև Օզֆուրունջուն տեղեկություններ տվեց դպրոցի կրթական վիճակի մասին: Նա հայտնելով, որ դպրոցը որևէ անշարժ գույք չունի, դպրոցում կրթական գործընթացը շարունակվում է աշակերտների հովանավորների նվիրատվությունների շնորհիվ, ասաց. «Մեր դպրոցը խղճուկ միջոցներով ամենալավ կրթությունն է ապահովում: Մեր դպրոցում կա ժամանակակից կրթության համար անհրաժեշտ ամեն ինչ: Ունենք նաև հատուկ  ուսուցչական կադրեր: Մեր դպրոցի հիմնադիրն էլ է շատ հարգարժան մարդ»:

Օզֆուրունջուն նշեց, որ իրենց աջակցում է նաև Բաքըրքյոյի քաղաքապետ Աթեշ Ունալ Էրևզեն, ով նորացրել է դպրոցի տեխնիկական բազան գլխավորապես նոր համակարգիչներով. «Ամեն մի դասարանում համակարգիչ և պրոեկտոր ունենք: Քաղաքապետի այս ներդրման շնորհիվ բավական խնայողություն կատարեցինք»:

Օզֆուրունջում նշելով, որ վաքըֆի բյուջեն ունի մոտ 280 հազար լիրա դեֆիցիտ, ասաց. «Մեր անշարժ գույքի վերաբերյալ ութ դատական գործ ենք հարուցել, դեռևս ընթացքի մեջ է, հուսով ենք, որ կարճ ժամանակահատվածում սրանցից չորսի որոշումը մեր օգտին կլինի: Մեր հին գերեզմաոցներն այժմ օգտագործվում է որպես ժողովրդական շուկա, սրա վերաբերյալ դատական գործը ևս ընթացքի մեջ է: Սատմբուլի Բյուքշեհիրի քաղաքապետարանի հետ կարող ենք համաձայնության գալ»: 

Վաքըֆի նախկին նախագահներից Հովհաննես Կարապետյանն  այսօր որպես «Դյուրումջու բաբա» աշխատող կառույցի վերաբերյալ ասաց, որ 1994 թ. Վճռաբեկ դատարանը անօրինական որոշում է կայացրել. «Դատական գործ էր, որ կարծում էինք, թե 100 տոկոս շահելու ենք: Գանձարանի կողմից բռնագրավված մեր անշարժ գույքն էր, դատական գործ հարուցեցինք, ավելի ուշ գործը տեղափոխվեց Վճռաբեկ դատարան: Ակադեմիկոսներից բաղկացած երեք մասնագետները տեսակետ հայտնեցին վաքքըֆի օգտին: Դատավորը ևս երեք մասնագետ նշանակեց, որոնք այն երեք մասնագետների ուսանողներն էին: Նրանք խոսեցին պետության օգտին: Դատավորն էլ ուշադրություն դարձրեց այս վերջին տեսակետին, և քաղաքական որոշմամբ գործը փակվեց ի վնաս մեզ»: 

 «Ակօս», թիվ 767