Թուրքիայի Շինարարության եւ հանրային աշխատանքների նախարարությունը մեջլիսի քննարկմանն է ուղարկել օրենքի նախագիծ, որը ենթադրում է օտարերկրացիների կողմից Թուրքիայում հողատարծք եւ անշարժ գույք գնելու իրավունքի պարզեցում: Եթե այդ փաստաթուղթն ընդունվի, Հայաստանը կհանվի այն երկրների շարքից, որոնց քաղաքացիներին արգելված է հող գնել Թուրքիայում, «Новое время» թերթում «Արեւմտյան Հայաստանը կարելի է գնել» հոդվածում գրում է Արտյոմ Երկանյանը:
Օտարերկրացիների կողմից Թուրքիայում անշարժ գույք գնելն այժմ կարգավորվում է 1934 թվականի օրենքով, որի էությունն այն է, որ օտարերկրացիները կարող են Թուրքիայում հող գնել «փոխադարձ հավասարության հիմունքով». հողատեր կարող են դառնալ քաղաքացիներ այն երկրներից, որտեղ նույն հնարավորությունը տալիս են թուրքերին:
Այդ օրենքը երկրները բաժանում է երեք դասի: Առաջին խմբում այն պետություններն են, որոնց քաղաքացիներն ունեն Թուրքիայում հող եւ շինություն գնելու իրավունք, երկրորդում ընդգրկված են այն երկրները, որոնց քաղաքացիներն ունեն միայն բնակարան եւ տուն գնելու եւ դրանց տակի հողը 99 տարիով վարձակալելու իրավուքն եւ երրորդում այն պետություններն են, որոնց քաղաքացիները զրկված են Թուրքիայում անշարժ գույք գնելու իրավունքից:
Հայաստանը հենց երրորդ խմբում է: Ռուսաստանն ու Ադրբեջանն ընդգրկված են երկրորդ խմբում: Իլհամ Ալիեւի հպատակներին եղբայրական Թուրքիայում հողատեր դառնալ արգելված է: Իսկ հույներին, որոնց Թուրքիայում թշնամի են համարում, ամեն ինչ թույլատրված է: Հող գնելու իրավունք ունեն նաեւ Իսրայելի քաղաքացիները:
Հոդվածագիրը հիշեցնում է, որ 1919-ին Պողոս Նուբարն ու Գալուստ Գյուլբենկյանը սկսեցին հողատարածքներ գնել Կիլիկիայում` հույս ունենալով, որ այդ տարածքի օկուպացիայի համար պատասխանատու ֆրանսիացիները տեր կլինեն իրենց խոստմանը եւ տեղացի հայերին ինքնավարություն կտրամադրեն: Հետագայում այդ փորձը Պաղեստինում կրկնեց բարոն Ռոտշիլդը: Նրա գնած հողատարածքների հիման վրա էլ հետագայում ստեղծվեց Իսրայել պետությունը: Այդ օրինակը թուրքերին շատ է անհանգստացնում: Բայց Էրդողանն ամենայն հավանականությամբ արդեն օրենսդրական երաշխիքներ ստացել է, որ հայերին Թուրքիայում այդպիսի բան չի հաջողվի:
Leave a Reply