Խոստովանություն` Թուրքիայի Ազգային հետախուզական կազմակերպության կողմից

 Թուրքիայի Ազգային հետախուզական կազմակերպությունը հայտարարեց, որ «իր խորհուրդը տեղյակ» է եղել Ստամբուլի նահանգապետարանում Հրանտ Դինքի դեմ սպառնալիքներ ուղղված լինելու մասին:  

Թուրքիայի Ազգային հետախուզական կազմակերպությունը Հրանտ Դինքի սպանության դատական գործը քննող դատարանին պաշտոնական մի գրություն է հղել, որը նման է խոստովանության: Գրության մեջ նշվել է, թե Ազգային հետախուզական կազմակերպության խորհուրդը տեղյակ է եղել, որ Հրանտ Դինքը 2004 թ. փետրվարի 24-ին կանչվել է Ստամբուլի նահանգապետարան և սպառնալիքների ենթարկվել այնտեղ:

«Նախազգուշացրեցինք, բայց չգիտեինք»

Ստամբուլի 14-րդ ծանր քրեական հանցագործությունների դատարանում ընթացող դատի երեկվա` 15-րդ նիստում ընթերցվեցին դատարանին հղված գրությունները: Գրություններից մեկում, որի առնչությամբ նշվեց, թե այն ստացվել է Թուրքիայի Ազգային հետախուզական կազմակերպության կողմից, պատասխան է տրվել հետևյալ հարցին. «Տվյալ կազմակերպությունը տեղյակ եղե՞լ է արդյոք, որ Հրանտ Դինքը կանչվել է Ստամբուլի նահանգապետարան»: Վերոհիշյալ գրության մեջ ասվում է, թե «Ազգային հետախուզական կազմակերպության խորհուրդը տեղյակ եղել է, որ Հրանտ Դինքը կանչվել է նահանգապետարան, և որ Դինքին այնտեղ հիշեցվել է, որ Սաբիհա Գյոքչենի մասին իր հոդվածով կարող է հարուցել հասարակության դժգոհությունը»:

Ազգային հետախուզական կազմակերպությունը, չնայած վերոհիշյալ խոստովանությանը, նշում է. «Հրանտ Դինքի դեմ կազմակերպվելիք մահափորձի վերաբերյալ մեզ ոչ մի տեղեկություն չի հասել»:

Ստամբուլյան մասնաճյուղի նախագահի տեղակալը

Հրանտ Դինքի դեմ «թրքությանը վիրավորելու» մեղադրանքով կայացած առաջին հարցաքննությունից մեկ օր առաջ` 2004 թ. փետրվարի 24-ին, Դինքը կանչվել էր Ստամբուլի նահանգապետարան և սպառնալիքների ենթարկվել փոխնահանգապետ Էրգյուն Գյունգյորի սենյակում, իսկ հետագայում պարզվել էր, որ այն անձը, ով Դինքին սպառնացել էր՝ ասելով, թե «Զգույշ եղիր հոդվածներ գրելիս, թե չէ գլխիդ փորձանք կգա», տվյալ ժամանակաշրջանում եղել է Ազգային հետախուզական կազմակերպության ստամբուլյան մասնաճյուղի նախագահի տեղակալ Օզել Յըլմազը: Այս փաստը, որը հերքվում էր ամեն անգամ, երբ օրակարգ էր բերվում, երեկ առաջին անգամ պաշտոնապես ընդունվեց` Ազգային հետախուզական կազմակերպության հղած գրության շնորհիվ:

Ինչո՞ւ որպես թիրախ ընտրվեցի

Հրանտ Դինքը 2004 թ. փետրվարի 24-ին նահանգապետարանում ստացած սպառնալիքների առնչությամբ հետևյալն էր գրել «Ակօս»-ի 2007 թ. հունվարի 12-ի համարում տպագրված «Ինչո՞ւ որպես թիրախ ընտրվեցի» վերնագրով հոդվածում. «Փաստաթղթերով հանդերձ գնացի փոխնահանգապետի մոտ: Բավականին սիրալիր էր փոխնահանգապետը: Երբ ինձ ներս հրավիրեց, սենյակում կային ևս երկու հոգի, որոնցից մեկը` կին: Փոխնահանգապետը սիրալիր կերպով ինձ հայտնեց, որ նրանք իր մտերիմներն են, և հարցրեց, թե արդյոք չե՞մ նեղվի, եթե նրանք էլ խոսակցությանը ներկա լինեն»: Երբ ասացի, որ որևէ խնդիր չեմ տեսնում, և նստեցի, արդեն իսկ ըմբռնել էի մթնոլորտում առկա սիրալիրության պատճառը: Փոխնահանգապետն անմիջապես սկսեց խոսակցությունը. «Հրա’նտ բեյ, – ասաց, – Դուք փորձառու լրագրող եք: Չե՞ք կարծում, որ պետք է ավելի զգույշ գրեք: Բացի այդ՝ մի՞թե կարիք կա նման հրապարակումներ անել: Տեսեք` ինչպես է մթնոլորտը շիկացել: Իհարկե, մենք Ձեզ ճանաչում ենք, բայց շարքային մարդիկ ի՞նչ իմանան: Նրանք կարող են մտածել, թե այլ մտադրությամբ եք նման լուրեր հրապարակում… Չե՞ք կարծում, որ նմանատիպ հրապարակումների դեպքում պետք է ավելի զգույշ լինել»: Այս խոսակցությանը, որը փոխնահանգապետը վերոհիշյալ խոսքերով սկսեց, խառնվեց նաև որպես հյուր ներկա գտնվող տղամարդը… Վերջինս ինձ ներշնչում էր, որ պետք է զգույշ լինեմ ու խուսափեմ երկիրն ու մթնոլորտը շիկացնող նախաձեռնություններից և բազմիցս նախազգուշացնում հետևյալ խոսքերով. «Ձեր գրչին պատկանող հոդվածներից, որքան էլ չկիսենք Ձեր տեսակետները, այնուամենայնիվ կարող ենք հասկանալ, որ վատ մտադրություններ չունեք, սակայն ոչ բոլորը կարող են այդպես ընկալել, և Դուք կարող եք Ձեր դեմ հանել հասարակությանը»:

Հեղինակներ` Բահար Քըլըչգեդիք, Վոլքան Քոչ

taraf.com.tr
26.10.2010