Savur: Diarbekir (Diyarbakır) Vilayeti’nde bulunan, merkezi Savur yerleşim yeri olan ve Ermenilerle meskûn bir sancaktı. Savur Sancağı’nda, nüfusun önemli bir kısmını, XIX. yüzyıla dek yarı-özerk feodal şekilde yaşayan Ermeniler (kısmen Kürtçe konuşan) oluşturmaktaydı. Hükümet tarafından gelen saldırılara karşı genellikle komşu İsayan Sancağı toplumuyla işbirliği yapmışlardır. Bölge halkını dize getirmek için yapılan girişimler (1782, 1785, 1798 vs.) başarısız olmuştur.
Ğ.İnciciyan, Savur Ermenilerini iriyarı ve uzun boylu olarak tasvir etmekte, çevre Kürtlerden ayrılmak için beyaz puşi taşıdıklarını belirtmektedir. Bu insanlar yılda bir kere, Surb Khaç (Haç) yortusunda, 34 günlüğüne uzaktaki Surb Arakelots manastırına ziyarete gidip eğlenceler düzenlemişlerdir. Bölge halkı tahıl, üzüm yetiştirip, bostancılık, hayvancılık ve farklı zanaat dallarıyla uğraşmıştır.
Soykırımda, Savur Ermeni nüfusunun büyük bir kısmı katledilmiş, dağlara sığınabilenler farklı ülkelere göç etmişlerdir.
Küçük Ermeni Ansiklopedisi, 4. Cilt, Yerevan, 2003.
Leave a Reply