Diyarbakır Sancagi’nin kuzeyinde, antik Büyük-Dzophk bölgesi sınırları içinde, Agnstnik’in kuzey doğusunda, Lice kazası, tam anlamıyla küçük dağ köyleri ve derin vadileriyle, Toroslar bölgesinin tüm karakterini sergilemektedir.
Ortaçağ’da, Attah ve Fiz/Fis adlı, Meyafarkin’in (Silvan) güneyinde başlayıp kuzeye uzanan savunma çizgisinin bir parçası olan iki kale vardı.
1914’te 24 kilise ve bir manastırın bulunduğu 33 köyde, 5.980 Ermeni, yasiyordu. Merkezde, 2.650 Ermeni iskan ediyordu. Surp Astvadzadzin Kilisesi ve 205 öğrencili iki öğretim kuruluşu vardı. Buğday ve arpa tarımından, bağ ve meyve ağaçlarından başka tuz ve alçı çıkarmakla uğraşırlardı.
Başlıca köyleri şunlardı:
Fum/Opum: (Surp Kevork Kilisesi) Sarnis: (Surp Tomas, Surp Sarkis, Surp Agop, Surp Toros, Surp Şmavon kiliseleri), Şikakan/Şegega, Merak, Kervas/Garvas/Garas: (Surp Sarkış Kilisesi), Aintak/Antag: (Surp Stepannos ve Magapayetsvots/Magavank/Kara Kilise de denilen Surp Arakelagan kiliseleri)Şatik/Şad Hayk: (Surp Sarkis), Yamutni/Pamotne/Palence: (Surp Haç Kilisesi), Şemsan/Şam Şam: Surp Hovhannes Kilisesi), Helhel/Halhal: (Surp Kevork Kilisesi), Ninias/Nunias: (Bir kilise), Hazan/Hezan, Zara, Zermanik/Cumayig: (Surp Haç Kilisesi), Dibene/Debne: (Surp Bedros-Pavlos kilisesi), Cometik/Come, Hayni: (Surp Astvadzadzin Kilisesi ve 80 öğrencilik bir okul), Birbas/Barbeş, Mizak/Mrzag: (Surp Kiryakos Kilisesi), Peşar/Beşer: (Surp Astvadzadzin Kilisesi), Riz: (Yıkıntı halinde üç kilise), Nurşin/Norşen, Herkin/Herki ve yeri bilinmeyen Andu Köyü: (Surp Hıripsime Kilisesi).
Leave a Reply