
«Ժամանակին ընդառաջ. վերականգնումը Հայաստանում» խորագրով ցուցահանդեսում ներառվել են իրեր, որոնք վերականգնել են հայ մասնագետները: Ներկայացված են բրոնզ, սև և կարմիր խեցեղեն, ճենապակի, գործվածք, թուղթ, մագաղաթ, յուղանկար և այլն: Լայն է նաև ժամանակային և աշխարհագրական ընդգրկվածությունը՝ վաղ բրոնզեդարից մինչև 20-րդ դարի կեսեր, իսկ ստեղծման և պեղման աշխարհագրությունը` Կոստանդնուպոլիս, Մադրաս, Ռուսաստան, Նոր Ջուղա, Սիրիա, պատմական Հայաստան, Հայաստանի Հանրապետություն:




















Լուսանկարները՝ Հայկ Բադալյանի
«Արմենպրես»–ի հաղորդմամբ՝ ցուցահանդեսի բացման հանդիսավոր արարողությունը տեղի ունեցավ հոկտեմբերի 18-ին «Մատենադարան. Մ. Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի գիտահետազոտական ինստիտուտ» հիմնադրամում:
Մատենադարանի տնօրեն Վահան Տեր-Ղևոնդյանը ցուցահանդեսը եզակի համարեց՝ նշելով, որ այն մեկ հարկի տակ է համախմբել ութ մշակութային հաստատությունների:
«Ներկայացնում ենք վերականգնողի գործը տարբեր դրսևորումներով և տարբեր բնագավառներում: Ցուցադրված են վերականգնված գրքեր, ձեռագրեր, ասեղնագործ վարագույրներ, գորգեր, գեղանկարներ, գրաֆիկա, հնագիտական առարկաներ: Այցելուները կարող են տեսնել, թե ցուցանմուշն ինչ վիճակում է եղել առաջ և ինչպիսին է դարձել վերականգնվելուց հետո»,-մանրամասնեց նա:
Մատենադարանի տնօրենի խոսքով՝ այնպես, ինչպես մարդն իր կյանքն է վստահում բժշկին, անչափ բարձր գնահատում նրա աշխատանքը, նույնքան էլ բարձր պետք է գնահատել այն մարդկանց գործը, որոնց վստահում ենք մեր մշակութային ժառանգությունը, որը մեր ինքնությունն ու էությունն է:
Տեր-Ղևոնդյանը վստահեցրեց, որ ցուցադրությունը միայն ճանաչողական նպատակ չի հետապնդում: Այն միտված է փոխելու հանրության, կառավարության վերաբերմունքն ու ավելի լրջացնելու այն վերականգնողի աշխատանքի հանդեպ:
Ծրագրի ղեկավար Գայանե Էլիազյանն էլ կարծում է՝ ցուցադրության աշխատանքային կարգախոսը պետք է լինի «Մենք կանք և պետք է լինենք»: Նրա հավաստիացմամբ՝ վերականգնողներն այն օղակն են, որ կապում է անցյալն ապագայի հետ: «Ցուցահանդեսը շատ փոքր է, և թանգարաններում բավականին մեծ նյութ կա, որն արժե ցուցադրել: Սա մեր առաջին փորձն է, որի միջոցով ուզում ենք հանրությանը մասնակից դարձնել այն երկխոսությանը, որը տեղի է ունենում վերականգնողի և վերականգնվող նյութի միջև»,-նշեց Էլիազյանը:
Ցուցահանդեսի համադրող Արա Հայթայանը փորձել է անել հնարավորը, որ սովորական այցելուն առնչվի վերականգնողի հետ, առնչվի տեսաֆիլմի միջոցով, ծանոթանա՝ տեսնելով նրա խոհանոցը և իրերը մինչ վերականգնումը և հետո: «Գրեթե 5000 տարվա մշակութային կտրվածք է ներկայացված: Երբեմն միտումնավոր փորձել եմ զուգահեռներ տանել տարբեր դարաշրջանների միջև՝ տեսնելու, թե որոնք են այն ընդհանուր գծերը, որոնք կարող են Մեծամորը միացնել վաղ միջնադարին, վաղ միջնադարը՝ ուշ միջնադարին և այլն: Մասնագետների համար ցուցադրությունը տարբեր դարաշրջանների տարբեր գեղագիտությունները համեմատելու հրաշալի հնարավորություն է»-շեշտեց Հայթյանը:
Նմուշները Մատենադարանի, Պատմամշակութային ժառանգության գիտահետազոտական կենտրոնի, Պահպանության ծառայության, «Էրեբունի» պատմահնագիտական արգելոց-թանգարանի, Հայաստանի պատմության թանգարանի, Հայաստանի ազգային պատկերասրահի, Հայաստանի ազգային արխիվի, Էջմիածնի Մայր Տաճարի թանգարանի պահոցներից են:
Ցուցահանդեսը կյանքի է կոչվել ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարության «Թանգարանային ծրագրեր և միջոցառումներ» անվանակարգի դրամաշնորհային ծրագրով: Այն գործելու է մինչև 2023 թվականի հունիսի 9-ը:
Leave a Reply