Թուրքիան վտանգավոր վայր է քրիստոնյաների համար, Ahval կայքում իր հոդվածում գրում է Նուրսան Բայսալը:
Ապրիլին «Ամերիկայի ձայն» կայքը լուսանկար էր հրապարակել, որում Դիարբեքիրի հայերը սրճարանում տոնում են Զատիկը՝ հնարավորություն չունենալով այն նշել եկեղեցիներում:
2015 թ. Թուրքիայի իշխանությունների կողմից սահմանած պարետային ժամն ուժի մեջ է Դիարբեքիրում, որտեղ գտնվում է հայկական Սուրբ Կիրակոս եկեղեցին:
Պարետային ժամը սահմանվել էր Թուրքիայի հարավ-արեւելքում քուրդ ապստամբների եւ թուրք զինծառայողների միջեւ բախումներից հետո: Ռազմական գործողություններն ավարտվել են 2016 թ. սկզբին, երբ ավելի քան 1000 մարդ զոհվեց, իսկ հարյուր հազարավոր մարդիկ անտուն մնացին:
Դիտորդների խումբը բազմաթիվ հաղորդագրություններ է հրապարակել 2015-2016 թթ. բախումների ժամանակ իրավունքների խախտման մասին: Սակայն քիչ է խոսվում տարածաշրջանի փոքրամասնությունների, ներառյալ՝ հայերի, ասորիների, խալդերի եւ քրիստոնյա այլ խմբերի վրա ազդեցության մասին:
Ձերբակալվածների թվում տեղի ասորիական եւ խալդական համայնքների առաջնորդներ կային: Նրանցից մեկը՝ Սադա Իդե Օշանը՝ Ասորիների ասոցիացիայի նախագահն է: Նրան մեղադրեցին ահաբեկչական կազմակերպությանն անդամակցելու մեջ եւ ձերբակալեցին: 14 ամիս անց նա ազատ արձակվեց եւ փախուստի դիմեց երկրից:
2017 թ. մարտին ոստիկանությունը ձերբակալեց նաեւ ասորացիների եւս մեկ առաջնորդին՝ նրան մեղադրելով Քրդական բանվորական կուսակցությանն անդամակցելու մեջ:
Նուրսան Բայսալը պատմում է, որ վերջերս Փարիզից վերադարձավ խալդացի հայտնի քրիստոնյա Պետրուս Կարատայը: 30 տարի անց նա որոշել է օգնել կառուցել իր հարազատ գյուղը Շըրնաքում: Այն բանից հետո, երբ նա տեսավ, թե ինչպես են թուրք զինվորականներն իր գյուղի մոտ կրակ վառում, այդ մասին նա խիզախորեն պատմեց լրագրողներին: Նրան եւս մեղադրեցին Քրդական բանվորական կուսակցությանն անդամակցելու մեջ եւ ձերբակալեցին 2018-ի սկզբին:
Այդ ձերբակալությունները, Բայսալի խոսքով, ազդանշան են քրիստոնյաների համար, որոնք դեռեւս ապրում են Թուրքիայի հարավ-արեւելքում, եւ նրանց համար, որոնք վաղուց հեռացել են եւ հույս ունեն վերադառնալ: Շատ քրիստոնյաներ, որոնք դեռ ապրում են այդ տարածաշրջանում, սկսել են վաճառել իրենց տներն ու մեկնել Արեւմուտք: Բռնությունն ու ճնշումները սարսափի են մատնել նրանց:
Ասորացիներից մեկը, որն արտակարգ դրության ժամանակ կորցրեց իր աշխատանքը, Թուրքիա լրագրողի հետ զրույցում ասել է.
«Եվրոպայի ասորացիները կորցրել են Թուրքիա վերադառնալու հույսը: Նրանք ստիպված էին լքել քրդական քաղաքները: Ես վաճառեցի տունս եւ այժմ ապրում եմ արեւմտյան Թուրքիայում: Թուրքիան քրիստոնյաների համար վտանգավոր վայր է: Այն վտանգավոր է նրանց համար, որոնք օգտագործում են ցեղասպանություն բառն ու արդարություն պահանջում 1915-ի իրադարձությունների համար: 100 տարի անց մեզ երկրորդ արտաքսումն է սպասվում»:
Leave a Reply