Գերմանիայի Բունդեսթագի փոխնախագահ, Կանաչների կուսակցութեան պատգամաւոր Կլաուդիա Ռոթը Հայոց Ցեղասպանութեան մասին բանաձեւի շուրջ Գերմանիայի ու Թուրքիայի միջեւ շարունակուող վիճաբանութեան թեմայով Ստամբուլում լոյս տեսնող «Ակօս»ի համար յօդուած է գրել: Յօդուածը ներկայացնում ենք մասնակի կրճատումներով.
«Յունիսի 2ին Գերմանիայի խորհրդարանի կողմից «1915-1916 թուականներին հայերի եւ այլ քրիստոնեայ փոքրամասնութիւնների դէմ տեղի ունեցած ցեղասպանութեան յիշատակման մասին» բանաձեւի ընդունումը Գերմանիայի՝ իր պատմութեան կարեւոր փուլերից մէկին առերեսուելու առումով կարեւոր իրադարձութիւն էր:
Այդ ժամանակահատուածն առն-չւում է Անատոլիայում ոչ միայն հայերի, այլեւ այլ քրիստոնեայ փոքրամասնութիւնների գրեթէ ամբողջական ոչնչացման յանգեցրած յանցագործութիւնների ու աքսորի ընթացքում Գերմանիայի կայսրութեան դերակատարութեանը:
Գերմանիան Ցեղասպանութեան պլանաւորմանն ու իրագործմանն անվիճելի մասնակից է եղել, եւ դա փաստաթղթերով է ապացուցուած:
Բարոյական
Պատասխանատուութիւն
Գերմանիայի խորհրդարանի՝ ա-ռանց բացառութիւնների բոլոր կուսակցութիւնների կողմից առերեսումն ու դրանից բխող պատասխանատուութիւնից չխուսափելը բացայայտ նշան է:
Այստեղ հարցը Թուրքիային մատ-նանշելով յանցանքը կիսել տալը չէ, հակառակը, Գերմանիայի խորհրդարանը տեղի ունեցած յանցագործութիւններում իր դերակատարութիւնը բացայայտօրէն ցոյց տալ, տեղի ունեցածի անունը յստակեցնել է ցանկացել:
Ընդունելը, որ Գերմանիան յանցակից է եղել, եւ դրանից բխող պատասխանատուութիւնը ստանձ-նելը մեզ համար ոչ միայն ժողովրդավարական, այլեւ բարոյական պարտաւորութիւն է:
Դա էլ նշանակում է, որ Գերմանիան Թուրքիայի եւ Հայաստանի միջեւ հաշտեցման հարցերում մասնակցութիւն ու առաջնորդող դեր է ստանձնելու:
Այդ պատճառով է, որ Գերմանիայում մարդիկ թուրք ազգայնականների բարձրաձայն արտայայտած զայրոյթը՝ թէ՛ բանաձեւի, թէ՛ Գերմանիայի խորհրդարանի վերաբերեալ, չեն ըմբռնում:
Կեցուածքը Մտահոգիչ Է
Մեզ համար տարօրինակ եւ նոյնքան էլ անհանգստացնող է անձամբ Թուրքիայի նախագահի, կառավարութեան անդամների կողմից թուրքական արմատներով գերմանացի պատգամաւորների դէմ գիտակցուած ատելութեան սերմանումը:
Անկախ պատգամաւորների, ժողովրդավարական խորհրդարանի որոշման դէմ յարձակում գործելը քիչ է՝ մի բան էլ Թուրքիայի հասարակութեան մէջ պառակտումն աւելի են խորացնում, ինչն անգամ մինչեւ Գերմանիա է հասնում:
Պնդելը, թէ բոլոր թուրքերը համակարծիք պէտք է լինեն, «Արդարութիւն եւ զարգացում» կուսակցութիւնից տարբերուող ցանկացած ձայն թշնամական համարելը հակաժողովրդավարական է ու դէմ բազմակարծութեանը:
Սակայն երկխօսութիւնն ու ազատ կամարտայայտումը Թուրքիայում եւ թուրքական կառավարութեան մէջ էլ պէտք է հնարաւոր լինի: Մնացած ամէն ինչ Թուրքիայում մարդկանց ապագան կը փչացնի»:
Asbarez.com
Leave a Reply