ՄԻԵԴ-ը պատմության մեջ ամենասխալ վճիռն է կայացրել, որը դյուրին կդարձնի մարդկայնության դեմ հանցագործությունները

Ալի Էրթեմ

Եվրոպական պետությունների ամենապատկառելի դատական հաստատությունը՝ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը (ՄԻԵԴ), որը ժամանակին Փոքր Ասիայի և Արևելյան Թրակիայի եզդիների կոտորածների նկատմամբ զուտ դիտորդի կարգավիճակ որդեգրելով՝ դրանց հանցակիցը դարձավ, ճանաչեց «Թուրքական հատուկ պատերազմի» ռասիստ սադրիչ Դողու Փերինչեքի՝ ցեղասպանության ենթարկված ժողովուրդների դեմ հրապարակային վիրավորանքների, զրպարտությունների, վերջիններիս գերիշխող հասարակության թիրախը դարձնելու «ազատությունը»: Սույն որոշումը այսուհետ, հանուն «մտքի ազատության», ոչ միայն Թուրքիայում, այլև համայն աշխարհում ավելի հեշտ ռասիստական ոտնձգությունների թիրախ կդարձնի առանց այդ էլ Թուրքիայում ամեն օր, ամեն ժամ թշնամանքի ու ատելության, անմիտ զրպարտությունների, փաստացի հարձակումների ենթարկվող, կոտորվող, ցեղասպանության զոհ եղող ժողովուրդներին: Թուրքիայում, որտեղ գրեթե յուրաքանչյուր օր մարդկայնության դեմ ուղղված նոր հանցանք է գործվում, թուրքական հատուկ պատերազմի կողմից ուղղորդվող այնպիսի քրեական հանցագործ ցանցեր, ինչպիսին են «Թալեաթ փաշա կոմիտեն», «ԱՍԻՄԴԵՐ-ը», «Մոջահեդները» և այլն, հանուն «մտքի ազատության» այլևս «իրավունք» են ունենալու հանգիստ վիրավորել, զրպարտել և թիրախավորել ցեղասպանության զոհ ժողովուրդներին, ճիշտ այնպես, ինչպես եղավ Հրանտ Դինքի սպանության դեպքում:

Հանուն «մտքի ազատության» ընդունված այս որոշումը ստեղծված իրավիճակում, երբ հակասեմական մարդասպանությունների աճ է գրանցվել, երբ օտար թշնամու նկատմամբ հարձակումները սարսափեցնող չափերի են հասել, որևէ այլ բան չի նշանակում, քան հետզհետե ռասիստական դարձող աջակողմյան Եվրոպայի դռները բացել Հոլոքոստը ժխտելու, այն ներելու «քննարկումների» և արդյունքում նաև ժխտողականության համար:

Այս պատճառով ՄԻԵԴ-ը կայացրել և անմիջապես կիրառության մեջ է դրել պատմության ամենասխալ վճիռներից մեկը, որը դյուրին կդարձնի մարդկայնության դեմ ուղղված հանցագործությունների իրագործումը:

Գերմանիայի խորհրդարանում այս ամիս քննարկվելու և վերջնական որոշում էր կայացվելու 1915 թ. Հայոց ցեղասպանության օրինագծի վերաբերյալ, որով Գերմանիան ընդունելու էր նաև իր պատասխանատվությունը. մինչդեռ այս օրերին, երբ օրակարգում փախստականների խնդիրն է, «Թուրքիային անտեղի չնեղացնելու» հիմնավորմամբ այն անհայտ ժամանակով հետաձգվեց:

Ռեալ պոլիտիկը, այլ կերպ ասած` երկերեսանի օպորտունիզմը՝ անսկզբունքայնությունը, ինչպես երեկ էր, այսօր ևս շարունակում է քաղաքականությամբ զբաղվողների միսն ուտել: Որպես Ցեղասպանությանը դեմ կանգնողների միություն (ՑԴԿՄ)՝ խստորեն մեր բողոքն ենք հայտնում այս սկանդալային քաղաքականության դեմ, որն արդարությունը զոհաբերում է իր առօրյա շահերին:
Ցեղասպանության 100-րդ տարում ցեղասպանության հանցավորներին հետևող ժխտողական հասարակությունը (իր իշխանության և «ընդդիմության» հետ մեկտեղ) ՄԻԵԴ-ի որոշումը որպես Թուրքիայի համար հազվագյուտ «հաղթանակ» է ընկալում, իսկ Դողու Փերինչեքի նման ռասիստ սադրիչին՝ նվաճված «հաղթանակի» հրամանատարին, մինչև երկինք բարձրացնում: Ստացվում է, որ ԹՀ-ն ձեռք բերեց Մուսթաֆա Քեմալից հետո երկրորդ խարիզմատիկ առաջնորդին, որին տասնյակ տարիներ է, ինչ փնտրում էր: Ըստ էության նրան հենց դա էլ սազում է:

«Հյուրիեթ» թերթը չի զլացել լսելի դարձնել Փերինչեքի հետևյալ արտահայտությունը, թե «Թուրքիան թուրքերինն է». «Ամբողջ աշխարհը պետք է իմանա, որ Թուրքիան որևէ ճնշման ներքո գլուխ չի խոնարհելու: Որևէ մեկն այնքան հզոր չէ, որ կարողանա մասնատել Թուրքիան: ՄԻԵԴ-ի նկատմամբ մեր վստահությունն ամրապնդվել է: ՄԻԵԴ-ի այս որոշումը նվիրում ենք սիրելի Մեհմեդին, ով այս պահին պայքարում է Թուրքիայի միասնության և ամբողջականության համար»: Տե´ս http://www.hurriyet.com.tr/tarihi-karar-40002553 :

Վաստակավոր սադրիչն ակամա հաղթանակի արբունքի ազդեցությամբ չկարողացավ ինքն իր համար ընդունել, թե պարաններն ինչին են կապված: Թեև անուղղակիորեն, բայց ցեղասպանությունը ժխտողն ընդունեց, որ իր թիկունքում հիմնականում Թուրքիայի զինված ուժերն են կանգնած: Հայտնեց նաև, թե ճիշտ իր նման բոլոր վաստակավոր սադրիչներն ու դատական գործընթացի բոլոր փուլերում իրեն աջակցություն ցուցաբերած իշխանությունները և «ընդդիմությունը» որտեղից են հրաման ստանում և ղեկավարվում:

Գլխավոր ընդդիմադիր Քեմալ Քըլըչդարօղլուն Փերինչեքի առնչությամբ ՄԻԵԴ-ի կայացրած որոշման վերաբերյալ իր գոհունակությունն արտահայտեց` մասնավորապես նշելով. «Չափազանց գոհ եմ: Շնորհավորում եմ հարգարժան Դողու Փերինչեքին: Շատ կարևոր գործ արեց և շատ կարևոր հաջողության հասավ: Թուրքիան պարտական է իրեն»: Տե´ս http://www.aydinlikgazete.com/politika/kilicdaroglu-aihm-kararini-degerlendirdi-h77362.html :

Իշխող կուսակցության (ԱԶԿ) Չանաքքալեի պատգամավոր Բյուլենթ Թուրանը ևս նման տեսակետ հայտնեց: Տե´ս http://www.milliyet.com.tr/ak-partili-turan-aihm-nin-perincek-kararini-canakkale-yerelhaber-1015718/ :

Հարկ է ընդգծել, որ էական տարբերություն չկա Դողու Փերինչեքի և «ընդդիմության» այնպիսի առաջնորդի միջև, ով ստորանում է այնքան, որ շնորհավորում է Թուրքական հատուկ պատերազմի սադրիչ, ԹՈՒՐՔ ԱԶԳԱՅՆԱԿԱՆ ՍՈՑԻԱԼԻՍՏ Դողու Փերինչեքի՝ ցեղասպանության զոհ ժողովուրդների նկատմամբ ԱՏԵԼՈՒԹՅՈՒՆ ու ԹՇՆԱՄԱՆՔ առաջացնելու, ԹԻՐԱԽ ԴԱՐՁՆԵԼՈՒ «ազատությունը», ում մատը խառն է բազմաթիվ անմեղ մարդկանց հետապնդումների, խոշտանգումների ու սպանությունների մեջ: Որևէ կասկած չկա, որ երկուսն էլ կողմնակից են ցեղասպանության ժխտմանը, ցեղասպան վարչակարգը կենսունակ պահելու համար ցեղասպանությունը շարունակելուն: Այս առումով Փերինչեքի «Հայրենիքի կուսակցության» և Քըլըչդարօղլուի ՀԺԿ-ի, Էրդողանի ԱԶԿ-ի միջև որևէ տարբերություն չկա:

Այլևս արմատավորված իրողություն է այն, որ Թուրքիայում ցեղասպանությունը ժխտողների, նրանց անդամակցած կառույցների ու կազմակերպությունների պես` և´ Դողու Փերինչեքը, և´ Քեմալ Քըլըչդարօղլուն, միևնույն ժամանակ նաև նրանց ներկայացրած կուսակցությունները ցեղասպանության զոհերին (հայ, հույն, ասորի, եզդի), այս պահին ցեղասպանության թիրախ դարձած ժողովուրդներին (քուրդ և ալևի հավատքի տեր ժողովուրդներ), ճնշվող դասերին ու խավերին որպես ԹՇՆԱՄԻ են դիտարկում:

Կարելի՞ է արդյոք նման քաղաքական անձանցից ու իրենց ներկայացրած կուսակցություններից մեր ժողովրդի շահերից բխող ընդդիմադիր շարժում ակնկալել: 1915 թ. ցեղասպանության ժխտման դեմ դիրքորոշումը ԻՐԱԿԱՆ ԸՆԴԴԻՄՈՒԹՅԱՆ համար լակմուսի թղթի դեր է կատարելու: Երբ քաղաքական գործիչը, «ես մարդ եմ» ասող ԹՀ-ի քաղաքացին չի ընդունում 1915 թ. ցեղասպանությունը, խուսափում է նրա հետ առերեսումից, սակայն իր համար «ժողովրդավարի» կերպար է ստեղծում, սա զուտ սրիկայություն է: Բոլորս պետք է իմանանք մեր ամենախոցող իրականությունը, մասնավորապես այն, որ Թուրքիան մարդկայնության դեմ ուղղված հանցագործություն է գործել (ներառյալ նաև ամենավերջինը՝ Անկարայի խաղաղ ցույցն արյամբ հեղեղելու բարբարոսությունը), որ Թուրքիան ցեղասպանության մեջ մեղադրվող գերիշխան կառույցը կանգուն պահելու անհրաժեշտություն ունի, և «ընդդիմությունը», որ չի կարողանում հասարակությանը ճշմարտությունն ասել, ի սկզբանե պարտության էր դատապարտված:

Մենք որպես մարդկության պարտականություն ենք դիտարկում կառուցողական քննադատություններով հանդերձ մեր աջակցությունը ստացած հեղափոխական ընդդիմությունը գլխավորող ՀԺԿ-ին արված բարեկամական նախազգուշացումը, որ հանուն «մտքի ազատության»` այլևս երբեք չպետք է խրախուսել ցեղասպանության ժխտումը:

Ճնշված դասերի ու խավերի հեղափոխական ընդդիմությունը, վերջիններիս ուղղորդող արհեստակցական կազմակերպություններն ու հեղափոխական կուսակցությունները չպետք է թույլ տան, որ մեր հոգուն, արյանը ծարաված ցեղասպան ԹՀ-ի գոյությունը ցեղասպանության զոհերի դիակների վրայով շարունակվի: Այս երկրի հեղափոխական ընդդիմությունը երբևէ չպետք է ընդունի, որ «նոր կյանքը» կառուցվի գերեզմանազուրկ հանգուցյալների վրա: Ցեղասպանությունն ընդունելու համար ամբողջ ոգով պայքարը, մեր պատմության արյունոտ, մութ էջերի հետ ազնվորեն առերեսվելը նոր ցեղասպանությունների կանխարգելման երաշխիքն է լինելու:

Ճնշված ժողովուրդների, դասերի ու խավերի թշնամի ԹՀ պետությունը վերջ ի վերջո կորչելու է, և մարդկության դեմ գործած յուրաքանչյուր հանցանք նրան մեկ քայլով ավելի է մոտեցնում իր ոչնչացմանը:

Մարդկային արժանապատվությանը հարիր ապագան այն իրական հեղափոխական ընդդիմությանն է լինելու, որը բարոյական խիզախություն է ունենալու առերեսվելու մարդկայնության դեմ գործած հանցանքների հետ, ճիշտ դասեր է քաղելու անցյալում ցեղասպանության հանցակից դարձած հանցավոր համաձայնություններից, սովորելու է ցեղասպանության վերքերը կապելու համար չխուսափել որևէ անձնազոհությունից:

Verein der Völkermordgegner e.V. Frankfurt/Main
Ցեղասպանությանը դեմ կանգնողների միություն (ՑԴԿՄ); Ալի Էրթեմ, Հեռ.: 0049/69/5970813; E-Mail: skd@gmx.net
Թարգմանեց Անահիտ Քարտաշյանը
Akunq.net