Ժամանակակից աշխարհում փախստականներին վերաբերում են՝ ելնելով նրանց ռասայական, կրոնական պատկանելությունից, այլ ոչ թե որպես մարդկանց: Այս մասին ասված է բրիտանացի լրագրող Ռոբերտ Ֆիսկի՝ «The Independent» պարբերականի կայքում հրապարակված հոդվածում:
Նա հիշեցնում է, թե ինչպես ժամանակին ԱՄՆ-ն եւ քրիստոնեական այլ ժողովուրդներ որոշեցին, որ 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունից հետո վերապրածները պետք է վերադառնան Արեւմտյան Հայաստանի իրենց տները: «Հարյուր հազարավոր հայեր մնացին Թուրքիայի սահմաններին՝ հույս ունենալով, որ Առաջին աշխարհամարտում հաղթողները կվերադարձնեն իրենց հողերը, որոնք արդեն չէին վերահսկվում Օսմանյան Թուրքիայի իրենց դահիճների կողմից»,- գրում է Ֆիսկը:
Նա ընդգծում է, որ 1914-1918 թ.թ. պատերազմից հետո միջազգային հանրությունը հրաժարվեց հայերի «վերադարձի իրավունքից»: Ինչպես Հալեպում փրկվածների տներից մեկի տնօրենն է նշում, հայերը «քարից հաց ստեղծելու» հրաշալի տաղանդ ունեն:
Ֆիսկի խոսքով, ամերիկացիները նույնքան «մարդասիրաբար» վարվեցին նաեւ հրեաների հետ: Նախ նրանք «ողջունեցին 19-րդ դարում Ռուսաստանում կոտորածների զոհերի փոխադրումը, սակայն ավելի պակաս հակված էին Հիտլերի հրեա զոհերին ապաստան տրամադրելու հարցում»: Իսկ հիմա, ըստ լրագրողի, նույնն է տեղի ունենում մահմեդական փախստականների պարագայում, որոնց մեծ հաճույքով չեն ընդունում որոշ երկրներում՝ ելնելով նրանց կրոնական պատկանելությունից:
Եվ վերջապես, Ֆիսկն առաջարկում է օրինակ վերցնել Ֆրիտյոֆ Նանսենից, որը դեռեւս անցյալ դարում առաջարկեց փախստականների համար միջազգային փաստաթուղթ ստեղծել, ինչը կիրառվեց 54 երկրներում:
http://news.am/arm/news/276748.html
Leave a Reply