Ազատվեցինք մեծ փորձանքից, Մուրադ Բելգեն՝ հետընտրական Թուրքիայի մասին

Թուրքիայում հայտնի մտավորական և բազմաթիվ գրքերի հեղինակ Մուրադ Բելգեն թուրքական “Taraf” թերթում հրապարակած հոդվածում, որը վերնագրված է «Պարզ և հակիրճ առաջարկություններ», ընդդիմադիր ուժերին առաջարկում է կոալիցիա կազմելով՝ վերջ տալ Էրդողանի ու նրա կուսակցության անօրինականություններին: Հոդվածը թարգմանաբար ներկայացված է ստորև:
Այս արդյունքից հետո անելիքը հետևյալը պետք է լինի: Էրդողանի և Արդարություն ու զարգացում կուսակցության (ԱԶԿ) դեմ կողք կողքի կանգնած երեք կուսակցություններն իրենց միասնական կեցվածքը պետք է շարունակեն: Ժողովուրդների դեմոկրատական կուսակցության (ԺԴԿ) և Ազգայնական շարժում կուսակցության (ԱՇԿ)՝ մեկ կոալիցիայում հայտնվելը շատ հավանական չեմ գտնում: Եթե կոալիցիա պետք է կազմվի, և կարծում եմ, որ պետք է կազմվի, խելքին մոտ է, որ դա կազմվի Ժողովրդահանրապետական կուսակցության (ԺՀԿ) և ԱՇԿ-ի կողմից: Իսկ ԺԴԿ-ն կարող է դրսից իր ձայներով քաջալերել այս քայլը:
Ինչի՞ համար, կոալիցիա կազմելու նպատակը ո՞րն է
Թուրքիայի արդեն իսկ տկար, թույլ և թերաճ ծնված ժողովրդավարությանը Էրդողանի հասցրած ավերը վերակառուցելու նպատակով է կազմվելու այս կոալիցիան: Այսինքն, ուժերի բաժանումը արդարադատության վրա հիմնված պետք է լինի, որպեսզի Էրդողանի սկսած գործողությունները անվավեր ճանաչվեն:
Մեր քաղաքական բառապաշարում «Դեկտեմբեր 17» անունով հիշվող սկանդալի՝ Էրդողանի որդի Բիլալին տանից տեղափոխած դրամների ու Էրդողանի՝ ամեն տեսակի օրենքի խախտումներով արգելած դատավարության սկսման նպատակով է կազմվելու այս կոալիցիան:
Այս կոալիցիան պետք է նաև պարզելու Էրդողանի՝ Սիրիայի իրադարձություններին միջամտելու նպատակներն ու միջոցները պարզելու համար, MİT-ի (Ազգային հետախուզական կազմակերպություն) և այլ հարցերի լուսաբանման համար:
Կարճ ասած, կոալիցիան պետք է մի մարդու մանևրերի հետևանքով հասարակության խանգարված կյանքի ռիթմը բնական հուն վերադարձնելու համար:
Իհարկե, սրանցից բացի՝ շատ այլ խնդիրներ էլ կան, սակայն կոալիցիան կարող է սահմանափակվել այս նպատակներով և դրանք իրագործելուց հետո գնալ արտահերթ ընտրությունների:
Սակայն իմ ասածներն իրականացնելու համար այս պահին «հանրապետության նախագահի» պաշտոնը զբաղեցրած անձը կառավարություն կազմելու պարտականություն պետք է տա ուրիշին: Այդ անձը կարո՞ղ է նման բան անել:
Իմ համոզմամբ՝ չի անելու և չի կարող անել: Նա իր սեփական սուլթանությունը շարունակելու համար պատրաստ է ամեն բանի: Նույնիսկ եթե դա անելու «տրամաբանական» ոչ մի ճանապարհ չի մնացել, կասկած չունեմ, որ նա մինչև վերջ կռվելու է:
Վստահ եմ, որ նրա կուսակցությունից մինչև այսօր չհնչած ընդդիմադիր ձայներ հիմա են հնչելու: Այժմ այդ կուսակցությունից պատգամավոր ընտրվածները «Էրդողանի հավատարմության» քննությունն անցնելով է, որ հասել են այնտեղ:
Այս ընտրություններով ազատվեցինք մեծ փորձանքից: «Ամբարտավանը» մեծ ապտակ է ստացել: Սակայն գործը չի ավարտվել: Անցնելու մի քանի փորձություններ դեռ կան: Հենց դրանք էլ անցնենք, ժողովրդավարությունը կդադարի հեռավոր օազիս համարվել:
http://civilnet.am/2015/06/11/murat-belge-turkey-government-coalition-suggestion/#.VXqMafntmko