Խայտառակությո՛ւն. թուրք հոդվածագիրը՝ Ցեղասպանությունը Չանաքքալեի միջոցով քողարկելու Էրդողանի փորձի մասին

Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր համարվող ապրիլի 24-ին Թուրքիայում Չանաքքալեի ճակատամարտին նվիրված միջոցառումների կազմակերպումը մեծ արձագանք է գտնում, գրում է Hye Tert-ը՝ ներկայացնելով Վահափ Բիչիջիի հոդվածը:
Վահափ Բիչիջին համընկած/հարմարեցված այդ ամսաթվի վերաբերյալ ուշագրավ փաստերի վրա է ուշադրություն հրավիրում:
«Այն, որ ապրիլի 24-ը Չանաքքալեի պատերազմի (Գալիպոլիի ճակատամարտ) տոնակատարության օրն է, մեղմ ասած՝ սուտ է: Չանաքքալեի ճակատամարտը սկսվել է 1915 թվականի փետրվարի 19-ին` ծովային հարձակումով: Էրդողանը միտումնավոր փորձում է այդ ամսաթիվը ձգել՝ ցամաքային հարձակման օրը նշելով, սակայն անգամ դա ոչ թե ապրիլի 24-ին, այլ 25-ին է նշվում:
Իթթիհաթականների մերօրյա տարբերակները որոշ ժամանակ առաջ հայտարարեցին, թե ամբողջ 2015 թվականի ընթացքում Չանաքքալեին նվիրված միջոցառումներ են կազմակերպելու՝ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին էլ այստեղից են «պատասխան տալու»,- գրում է հեղինակը:
Նա նշում է, որ այդ ամենի հրամանը տվել է բացառապես նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը, և այդ պլանն արտացոլում է պետության դասական ռեֆլեքսը և որ այդ նոր ռասիստական-շովինիստական ալիք ստեղծելու փորձն իրեն տարրական դպրոցի մաթեմատիկա է հիշեցնում:
Հեղինակը հիշեցնում է, որ տարբեր տոներ ժողովրդի ուշադրությունն այլ իրադարձություններից շեղելու համար համընկեցնելը Թուրքիայում ամենևին էլ նորություն չէ:
Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրվանից մեկ օր առաջ՝ ապրիլի 23-ին, Թուրքիայում նշվում է երեխաների տոնը, որը, ըստ հեղինակի, հավանաբար լավ արդյունք չի գրանցել:
Բիչիջին նշում է, որ Ապրիլի 24-ի մասին հայտարարությունն Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ միասին անելը ամենևին էլ պատահականություն չէր:
«Էրդողանի անձով Թուրքիայի Հանրապետությունը Հայաստանի դեմ ադրբեջանական խաղաքարտն է խաղարկելու և երկու երկրների միջև առկա Ղարաբաղյան խնդրի հարցում Ադրբեջանի կողմից լինելն է բացահայտորեն ներկայացնելու: Ալիևի՝ Չանաքքալեում Էրդողանի կողքին լինելը ռասիստական-շովինիստական հիստերիայի խթան է դառնալու»,- գրում է հոդվածագիրը:
Նա հավելում է, որ նման «օսմանյան խաղերով» Ցեղասպանության պատմական իրականությունը քողարկել չեն կարողանալու, և վաղ թե ուշ գիտակցություններում իրականությանն առերեսվելու են մեր ազգերը:
«Չանաքքալեում զոհված հազարավոր աղքատ, աշխատավոր մարդկանց զավակների արյան վրայով անցնելով՝ այն քաղաքականացնելու փորձերը, միջոցառումները նույն օրվան համընկեցնելով՝ ազգերին միմյանց դեմ հանելը, մեղմ ասած, անամոթություն է:
Գլխավորը ոչ թե այդ ցավերի միջև մրցակցություն ստեղծելն է, այլ դրանց դիպչելու կարողություն ունենալը: Բայց դա էլ ճնշվածներին ու հեղափոխականներին բնորոշ առաքինություն է»,-եզրափակում է հեղինակը:
http://www.tert.am/am/news/2015/02/25/bicici/1600612