Վանի Աղթամար կղզին սեպտեմբերի 7-ին հյուրընկալել էր հայերի` աշխարհի բոլոր ծայրերից. կղզու Սուրբ Խաչ եկեղեցում արդեն հինգերորդ անգամ մատուցվել է պատարագ։
Տիկին Ադրինեն ծնվել է ներկայիս Ստամբուլում, սակայն վեց տարեկան հասակում ընտանիքի հետ տեղափոխվել Նյու Յորք։ Հիսուն տարի անց նա նորից իր ծնողների հայրենիքում է, եկել է պատարագին մասնակցելու։ NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում տիկին Ադրինեն նշեց, որ շատ ոգեւորված է կատարած այցից։
«Շատ աղվոր է, շատ տպավորված եմ, պատարագի համար եմ եկել. միշտ ուզել եմ գալ եւ ծնողներիս հայրենիքը տեսնել»,- ասաց նա։ Ինչքան էլ տիկին Ադրինեն դրական զգացմունքներով լցված լիներ, չմոռացավ շեշտել, որ պատարագն ամբողջությամբ լսելու հնարավորություն չի ունեցել։
Իսկապես այսօր կղզում գտնվող բոլոր հայերն էին դժգոհ։ Թուրքիայի մշակույթի նախարարությունը 2010թ-ից թույլ է տսլիս տեղի հայերին ամեն տարվա սեպտեմբերի երկրորդ կիրակին պատարագ կազմակերպել չգործող Սուրբ Խաչ եկեղեցում։ Այս տարի պատարագը մատուցվեց մեկ շաբաթ շուտ. պատճառը ոչ մեկին հայտնի չէ։
Չնայած թուրքական կողմն այս պատարագը ներկայացնում է՝ որպես հայկական կրոնական ծես, եկեղեցու ներսում այսօր գերակշռում էին թուրքերն ու քրդերը, եւ սա ոչ այն պատճառով, որ հայեր չէին եկել. պարզապես անվտանգության աշխատակիցներն ու թիկնապահները հայերին թույլ էին տալիս մտնել՝ «արագ նայելու եւ արագ դուրս գալու համար»։
Հետաքրքիր է, որ այս պատարագը լուսաբանելու էին եկել մի քանի տասնյակ լրատվամիջոցներ, որոնց ներկայացուցիչները տեղում օպերատիվ լուսաբանում էին արարողությունը, իսկ Հայաստանից ժամանած մեր թղթակցի համար` փորձում արհեստական խոչընդոտներ ստեղծել։ Նրանց շուտով միացան նաեւ հոգեւոր այրերի թիկնապահները եւ մոտ 5-6 տղամարդ հայտնվեց մեր տեսախցիկի առջեւ, երբ տեսան Հայաստանից ժամանած լրագրողի վկայականը։
Ինչքան էլ բացատրես, որ սա քո պատարագն է, այն քեզ համար է մատուցվում, նրանք չէին հասկանում, իսկ ընթացքում էլ փորձում հոգեբանական ճնշում գործադրել։ Տպավորություն էր, որ սա թուրքերի համար կարեւորագույն օր է, ըստ երեւույթին նույնիսկ Էրդողանի երդմնակալության արարողությանն այսպիսի լրջությամբ չէին պատրաստվել։
Թուրքիան այսօր «ցույց տվեց» աշխարհին, թե ինքն ինչքան բարի է հայ ազգի նկատմամբ, որ ինքը չէր կարող ցեղասպանություն գործել։
Պատարագն ավարտվեց. հայերը դեռ դրսում սպասում են Պոլսո պատրիարքին։ Վերջինս սկսեց հաղորդություն տալ։ Հենց այդ պահին թիկնապահները փակեցին եկեղեցու մուտքը՝ թույլ տալով ելումուտ անել միայն լրագրողներին։ Նորից զարմանք. այդ հաղորդումը հայերիս համա՞ր չէր։
Վերջապես, դրսում հավաքվածներին «հանդիպելու» դուրս եկավ Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշյանը` մի խումբ հոգեւոր այրերի եւ առաջին անգամ պատարագին մասնակցող Հունաստանի տիեզերական պատրիարքի ուղեկցությամբ։ Արքեպիսկոպոսն ու ներկաները աղոթքներ կարդացին ու ուղղաթիռով արագ հեռացան։
Աղթամարում այսքան սպասված պատարագը տեւեց մոտ մեկ ժամ, կղզին նորից դատարկվեց, իսկ տարբեր երկրներից ժամանած հայերը լուռ հեռացան՝ արցունքն աչքերին, իսկ կարոտը՝ սրտում։
http://news.am/arm/news/227688.html

Աղթամարում մենք հյուր էինք կամ ինչպես էինք պատարագ մատուցում Սուրբ Խաչ եկեղեցում…
•
Leave a Reply