«Ձայն համշենականի» բոլոր համարները հասնում են Հարվարդի համալսարան, Կոնգրեսի գրադարան, Բեյրութի Հայկազյան համալսարան». Սերգեյ Վարդանյան

«Ձայն համշենական» թերթն արդեն տասը տարեկան է: «Համշեն» հայրենակցական-բարեգործական հ/կ փոխնախագահ, «Ձայն համշենական» թերթի գլխավոր խմբագիր, համշենագետ Սերգեյ Վարդանյանը երեսուն տարուց ավել է` զբաղվում է համշենահայերի խնդիրներով:
Այս մղումով էլ Սերգեյ Վարդանյանը տասը տարի շարունակ հրատարակում է «Ձայն համշենական» ամսաթերթը: Ինչպես լրագրողներին ասաց թերթի խմբագիրը, «Ձայն համշենականն» ուղարկվում է Աբխազիա, բաժանվում տեղի հայերի, քրիստոնյա և իսլամ համշենահայերի շրջանում: «Նաև հետս տանում են Թուրքիա` այնտեղի համշենցիների շրջանում տարածելու: Թերթը ուղարկվում է Բեյրութ, Սիրիա, այն հետաքրքրություն է առաջացրել Հարվարդի համալսարանում, ԱՄՆ Կոնգրեսի գրադարանում, Բեյրութի Հայկազյան համալսարանում: «Ձայն համշենականի» բոլոր համարները հասնում են նշված վայրեր»,-ասում է Սերգեյ Վարդանյանն ու հավելում, որ թուրքական մամուլն էլ է անդրադարձել «Ձայն համշենական» թերթի գոյությանն ու առաքելությանը:
Ամսաթերթով և ոչ միայն դրա օգնությամբ, Սերգեյ Վարդանյանը տարիներ շարունակ օգնում է համշենցիներին ազգային ինքնության բացահայտման հարցում: Չէ որ մասնավորապես Թուրքիայի տարածքում ապրող համշենցիները, թուրքական նպատակաուղղված քաղաքականության արդյունքում, չգիտեն իրենց հայկական արմատների մասին: «Համշենահայերը դիվանագիտական լուծում գտան այս խնդրին: Սկսեցին իրենց կոչել համշենցիներ, որպեսզի հայ չկոչեն, թուրք չկոչեն: Տասը տարի առաջ Թուրքիայում շատ էին վախենում խոսել իրենց ծագման մասին, այսօր, փառք Աստծո, այդ վախը չկա: Երիտասարդներն այլևս չեն վախենում ճանաչել և ընդունել իրենց ազգային ինքնությունը»,-ասում է Սերգեյ Վարդանյանը և խոսում մեկ այլ խնդրի մասին: Բանն այն է, որ թե Թուրքիայի տարածքում ապրող համշենահայերը, թե Աբխազիայում ու Կրասնոդարի երկրամասում ապրողները մինչև 80-ական թվականները բացառապես խոսում էին համշենական բարբառով, իսկ, ասենք, թուրքերեն սովորում էին միայն դպրոցում: Այսօր հակառակ պատկերն է: Մոռանում են լեզուն, փոխում ազգանունները: «Եթե այսպես շարունակվի, ու հրաշքներ չլինեն, մի տասը տարի հետո միայն ալեզարդ մարդիկ են համշենահայերեն խոսելու»,-ահազանգում է Սերգեյ Վարդանյանը:
http://nyut.am/archives/223384