Թուրքական պետությունը որ գործչի կամ կազմակերպության հետ հակասության մեջ է լինում, շտապում է հայկական հետքեր փնտրել հակառակորդի մեջ կամ հայերի հետ ունեցած իբրև թե հանցավոր համագործակցություն: Այս խնդրին է անդրադարձել թուրքական «Թարաֆ» պարբերականի սյունակագիր Մուջահիթ Բիլիջին: Նա հիշեցնում է, որ քրդերի առաջնորդ Աբդուլլահ Օջալանին «մանկասպան», «ահաբեկիչ» և «դավաճան» ասելուց բացի` նաև «հայ» էին անվանում` որպես վիրավորանք իհարկե: Իսկ հայ լինելու ծանրակշիռ ապացույց էին համարում նրա չթլպատված լինելը:
«Իսկ հիմա Օջալանը իրեն հայ անվանած պետության հետ ղեկավարում է խաղաղության հասնելու գործընթացը… աստիճանաբար սկսվել է նրա հերոսացումը»,- նկատել է տալիս հոդվածագիրը:
Մինչ պետության հարգանքին նախկինում չարժանացած կազմակերպության լիդերը հիմա համարյա թե սրբացվում է, պետության կողմից նախկինում հարգված մեկ այլ կազմակերպության լիդերը զրկվում է իր նախկին փառքից: Այս հանգամանքն ընդգծող Բիլիջին նշում է, որ պետական քարոզչությունը հիմա էլ գյուլանական համանքի ղեկավար, իսլամական գործիչ Ֆեթուլլահ Գյուլենին է ծպտյալ հայ համարում, ծպտյալ քրիստոնյա, իսկ ավելի հեռու գնացողները վստահեցնում են, թե Գյուլենը Հռոմի պապի կողմից ընտրված գաղտնի կարդինալ է:
Հոդվածի հեղինակը պատահականություն չի համարում, որ դեռ երեկ Թուրքիայի իշխանական Արդարություն և զարգացում կուսակցությունը (ԱԶԿ) գյուլենականների հետ միասին խոսում էին ՔԲԿ-ի դեմ, այսօր ՔԲԿ-ի հետ միասին խոսում են գյուլենականների դեմ: Պետությունը ում ուզում է սուրբ է դարձնում, ում ուզում` դավաճան հանում:
Leave a Reply