«The Armenian reporter». Հայոց ցեղասպանության ճանաչումն անհրաժեշտ է, բայց ոչ բավարար

Հայոց ցեղասպանության ճանաչումն անհրաժեշտ է, բայց ոչ բավարար: Այս մասին գրում է «The Armenian reporter» պարբերականը:

Ստորև ներկայացնում ենք հոդվածը՝ որոշ կրճատումներով.

«2015թ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին ընդառաջ Թուրքիայի առաջնորդները միջազգային հանրության կողմից լուրջ ճնշումների դեմ առ դեմ են կանգնել: Պետք է առերեսվել երկրի թշվառ անցյալին և ճանաչել Ցեղասպանությունը: Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ վերջին ժամանակներում մի շարք Եվրոպական պետությունների առաջնորդներ հայտարարություն են տարածել»,- գրել է պարբերականն ու մեջբերումներ արել:

«Թուրքիա կատարած իր այցի ժամանակ Ֆրանսիայի նախագահը Ֆրանսուա Օլանդն, առանց ցեղասպանության տերմինն օգտագործելու, կոչ է արել Թուրքիայի առաջնորդներին դիմակայել իրենց պատմությանը: 

Նման մի քայլ էր կատարել է Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը, ով Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանի հետ հանդիպման ժամանակ հանդիմանել էր Էրդողանին` Հայոց ցեղասպանության հարցում ժխտողական քաղաքականությունը շարունակելու համար և կոչ արել «առերեսվել պատմության հետ»:

Չեխիայի Հանրապետության նախագահ Միլոշ Զեմանը ավելի հեռու է գնացել և օգտագործել Ցեղասպանություն բառը»:

Աղբյուրը գրում է, թե ակնկալվում է հարյուրամյակին ընդառաջ միջազգային ճնշումներն ավելի ինտենսիվ են դառնալու. «Եթե նման ճնշումները պետք է թուրք ղեկավարներին դրդեն ընդունել ջարդերի հարցում Օսմանյան կառավարության մեղավորությունը կամ նույնիսկ ցեղասպանության փաստը, ապա դա բավարար չի լինի հայ ժողովրդի պահանջների համար:

Այս փուլում, երբ երկու տասնյակ պետություններ, միջազգային կազմակերպություններ և միջազգային ցեղասպանագետների ընկերակցություններ ճանաչել են Հայոց ցեղասպանությունը, սոսկ ճանաչումն այլևս վերջնական նպատակ չէ:

Ինչպես գերմանացիներն են փոխհատուցում Հոլոսքոստի վերապրածներին, Թուրքիայի կառավարությունը, որպես Օսմանյան Կայսրության իրավահաջորդ, պետք է միլիարդ դոլարներ փոխահուցի ու վերադարձնի հայերի ունեցվածքն ու գրաված տարածքները:

Պայքարելով արդարության համար` հայերը պետք է օգատգործեն յուրաքնչյուր հնարավոր միջոց՝ քաղաքական ճնշում, տնտեսական բոյկոտ, բողոքի ակցիաները, որպեսզի Թուրքիայի առաջանորդները բանակցեն Հայաստանի կառավարության ներկայացուցիչների և սփյուռքի հետ՝ փորձելով գտնել երկարատև անարդարության հարցում կարգավորում:

Հայոց ցեղասպանության հարցը կարգավորելով` Թուրքիան մի շարք օգուտներ կքաղի և միջազգային համայնքի կողմից կդիտվի որպես առաջադեմ և քաղաքակիրթ երկիր: Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը կհեշատացնի Թուրքիայի անդամակցությունը ԵՄ-ին: Հակառակ դեպքում, շարունակական մերժումն անընդհատ թուրք ժողովրդին կհիշեցնի իրենց նախնիների արված հանցագործությունների մասին: 

Արդյո՞ք Թուրքիայի ղեկավարները խիզախություն կունենան լուծելու իրենց հայկական առեղծվածը, արդյո՞ք հայ ժողովուրդը վերջապես կսկսի ստանալ իր կորուստների համար երկար սպասված փոխհատուցումը, վայելել տնտեսական և աշխարհաքաղաքական ավելի կենսունակ և անվտանգ հայրենիք՝ ակնկալելով, որ ապաշխարող հարևանն ավելի հակված է դեպի խաղաղ գոյակցության»:

http://www.panorama.am/am/politics/2014/03/26/armenian-reporter/