Թուրքիայի հանրության գրավոր ու բանավոր խոսքում կա բառերի որոշակի խումբ, որոնք մեծ մասի կողմից բարեհաճ չեն ընդունվում, եթե չասենք, որ առհասարակ արգելքի տակ են: Թուրքական «Ռադիկալ» թերթի բլոգում հրապարակված «Մեկուսացված հասկացություններ» հոդվածն անդրադարձել է նշյալ բառախմբից մի քանիսին, որոնք հեղինակի բնորոշմամբ` «ալերգիա են առաջացնում» հանրության ստվար զանգվածների մոտ:
Ստորև ներկայացված են հատվածներ նշյալ հոդվածից:
1. ԼԳԲՏ
(LGBT – լեսբուհի, գեյ, բիսեքսուալ և տրանսգենդեր (Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender): 1990-ականներից շրջանառության մեջ մտած այս հապավման միջոցով արտահայտվող երևույթն աշխարհի բազմաթիվ երկրների լայն հասարակության կողմից չի ընդունվում: Թուրքիայում ևս: Բայց հիմա ժողովրդավարական երկրներում փորձ է արվում աստիճանաբար հարգանք ձևավորել անձի սեռական ոչ ավանդական կողմնորոշման այդ դրսևորումների դեմ:
2. Հայ
Հարավային Կովկասում գտնվող Հայաստանի Հանրապետությունում և աշխարհի այլ երկրներում բնակվող այս հայերը պատմության մեջ հայտնի է որպես շնորհներով օժտված ժողովուրդ (վարպետ ազգ): Բայց արի ու տես, որ մեր օրերում, մասնավորապես Թուրքիայի բնակչության որոշ հատվածների կողմից «հայ» բառը ընկալվում է իբրև հայհոյանք կամ օգտագործվում է որևէ մեկին անձնական վիրավորանք հասցնելու նպատակով: Մենք պետք է գիտենանք, որ հայը և Հայաստանը ողջ աշխարհի կողմից ճանաչված ժողովուրդ ու պետություն են: Եկել է ժամանակը, որ մենք փոխենք այդ բառի նկատմամբ ունեցած մեր վերաբերմունքը և վերադառնանք «ժողովուրդ» հասկացությանը:
3. Քուրդիստան
Միջագետքի շրջանում գտնվող աշխարհագրական տեղանքի անունն է: «Քուրդիստան» անվանումը դեռևս օգտագործել է Օսմանյան սուլթաններից Սուլեյման 1-ինը Ֆրանսիայի թագավորին գրած մի նամակում: Բայց հանրապետական կարգերի հռչակումից հետո Թուրքիայում արգելված բառ դարձավ առավելապես քրդերով բնակեցված այդ տեղանքի Քուրդիստան անվանում: Անձամբ եթե Թուրքիայի վարչապետն է գործածում այդ բառը, դա ոչինչ, նորմալ է, իսկ շարքային մարդկանց դրա համար պատժում են: Ժամանակն է եկել, որ այդ արգելքի կողմնակիցներին ասենք` կանգ առեք:
Leave a Reply