Խառն ամուսնություններ չօրհնելը ընդդե՞մ, թե՞ հանուն հայ համայնքի պահպանման. թուրքագետի մեկնաբանությունը

Թուրքիայի Հայոց պատրիարքարանի` այլ կրոն դավանող անձանց հետ հայերի ամուսնություններն այլեւս չօրհնելու որոշումը ժամանակավրեպ է, մինչ այդ պետք էր մի շարք այլ քայլեր ձեռնարկել: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակից հետ զրույցում ասաց թուրքագետ Անդրանիկ Իսպիրյանը:

Նրա խոսքով` եթե նախկինում զույգերը, օրհնվելով հայկական եկեղեցում, հնարավորություն ունեին միակողմանիորեն պաշտպանել իրենց հայ լինելը, քրիստոնեությունը, այժմ` այս որոշումից հետո, ցավոք, կորչում է այդ հնարավորությունը, եւ, օրինակ, թուրքի հետ ամուսնանալով` հայը ստիպված գնում եւ թուրքական ավանդույթներով է ամուսնանում:

Թուրքագետը շեշտեց, որ խառն ամուսնությունները Պոլսո հայոց պատրիարքարանի կողմից չօրհնելը կոսմետիկ քայլ է, ոչ թե՝ խնդրի լուծում: Նրա խոսքով` իրականում խառն ամուսնությունները նվազեցնելու համար պետք է դրանք ծնող պատճառները վերացնել: «Խառն ամուսնությունները չեն մարդկանց հիմնական ձուլման վտանգը, այլ այն, որ մարդիկ վախի, սպառնալիքների գործոնի ազդեցությամբ ինքնակամ ինտեգրվում են թուրքական հասարակությանը, իսկ դրա լուծումներից մեկը մի կառույցի ստեղծումն է, որը կզբաղվի նրանց պաշտպանությամբ, սոցիալական խնդիրների լուծմամբ: Ստամբուլում կան հայկական հիմնադրամներ, որոնց բյուջեն միլիոնավոր դոլարների է հասնում, սակայն միեւնույն ժամանակ շատ ցավալի է, որ Ստամբուլում բազմաթիվ հայեր սոցիալական այնպիսի վիճակում են, որ նրանց օգնություն է տրամադրում թուրքական Կարմիր մահիկը»,- ասաց նա:

Ստամբուլի մոտ 50 հազարանոց հայկական համայնքի մոտ խառն ամուսնությունները շատ տարածված են, ինչը շարունակական գործընթաց է: «Ուրախալի է, որ Պոլսո հայոց պատրիարքարանը ձուլման վտանգի դեմ քայլեր է նախաձեռնում, բայց կարծում եմ, որ, մինչ նման քայլի գնալը, կան հրատապ լուծում պահանջող այլ քայլեր: Սա կտրուկ քայլ է, եւ մինչ դա անելը պետք էր մի շարք այլ քայլեր անել»,- ասաց նա: Անդրանիկ Իսպիրյանի կարծիքով`  Ստամբուլի հայկական համայնքի անդամների իրավունքների պաշտպանության համար անհրաժեշտ է ստեղծել քաղաքացիական կառույց, ընդլայնել եկեղեցու լիազորությունները, քանի որ Ցեղասպանությունից հետո հայերը Թուրքիայում ապրում են վախի, ճնշումների մթնոլորտում:

«Հաճախ, խառն ամուսնությունների դիմում են հենց այդ ճնշումներից ազատվելու նպատակով: Մարդիկ վախենում եմ խոսել հայերեն, ասել, որ հայ են, ներկայանալ հասարակության մեջ: Թուրքիայում ապրող հայը չունի մի կառույց, որի տանիքի տակ ինքն իրեն պաշտպանված կզգա»,- ասաց թուրքագետը:

Հիշեցնենք, որ Թուրքիայի Հայոց պատրիարքարանը հոկտեմբերի 1-ից սկսել է կիրառել նոր կարգ, ըստ որի` այլ կրոն դավանող անձանց հետ հայերի ամուսնությունները այլեւս չեն օրհնվում, ինչպես նաեւ նման դեպքերում թույլ չի տրվում եկեղեցում հարսանեկան արարողություն անցկացնել։ Այդ մասին հաղորդում է Hurriyet Daily News-ը։

Ինչպես հաղորդել է «Ազատություն» ռադիոկայանը, խառն ամուսնությունների դեպքում եկեղեցում հարսանեկան արարողության անցկացումը թույլատրվել էր 2000 թվականին` Պոլսո Հայոց պատրիարք Մեսրոպ Մութաֆյանի հավանությամբ, սակայն դա հայ համայնքի ներսում բանավեճի պատճառ էր դարձել։

http://news.am/arm/news/124524.html