Նամակ
«Հայը կարո՞ղ է մուսուլման լինել»
Ձեր մտքում պահեք` հենց ձեր իսկ անվտանգության համար, որ եթե օրերից մի օր մի համշենցու հանդիպեք, հանկարծ նրան չասեք, թե «Պարզվում է` դու իրականում հայ ես», քանի որ մի լա~վ ծեծ կուտեք:
«Ժողովրդավարական հասարակության համագումար. «Հաշիվ կպահանջվի Հայոց ցեղասպանության համար»»
Չեն պահանջի, քանի որ եթե, այսպես կոչված, Հայոց ցեղասպանություն եղել է, ապա դա կատարել են արևելյան շրջանների քրդերը: Գնացե’ք արևելք, զրուցե’ք հասարակ տարեց մարդկանց հետ: Նրանք կասեն` «Այս կողմերը հայերից մենք ենք մաքրել, այն էլ` 1915 թ. առաջ»: Դրա մասին Խաղաղություն և ժողովրդավարություն կուսակցությունն էլ է տեղյակ, այս կայքէջի տերերն էլ, բայց առայժմ լռում են այդ մասին: Բացի այդ` թո’ղ չմոռացվի, որ հայաստանաբնակ քրդերը նույնպես տեղահանվել են` որպես ադրբեջանցի: Մեկ մուսուլման քուրդ անգամ չի մնացել: Մնացողներն էլ իրենց ոչ թե քուրդ, այլ եզդի են անվանում: Մինչդեռ եզդիականությունը հավատք է, սակայն հարկադրված են ժխտել իրենց քրդությունը:
Վաթանսևեր
Պատասխան
Հարգելի’ «Վաթանսևեր», Հայոց ցեղասպանությունն իրագործողների վերաբերյալ Ձեր մեջտեղ հանած տվյալները մասամբ են ճիշտ, ինչպես` «թուրք պաշտոնական պատմագրության» մեջ: Նման երևույթի առնչությամբ մի խոսք կա թուրքերեն, ասում են` «Ուրագի պես միայն դեպի իրեն տաշող»: Չգիտեմ` լսե՞լ եք այդ խոսքը: Գործին հարմար կամ անվտանգ տեղեկությունները խնամքով ընտրելով` տեղեկությունների մի նոր «կծիկ» պատրաստել և ներկայացնել. հենց սա’ է հանրապետության պատմության պատմական ընկալումը: Դուք էլ դրա մեջ եք ծնվում, մեծանում, «տեղեկացվում» և նույն ձևով շարունակում եք ձեր գործն առաջ տանել: Այնինչ մոռանում եք, որ «ստախոսի մոմը մինչև մայրամուտ հանգչում է»: Այն մասին, թե ովքեր են կատարել Ցեղասպանությունը և այլն, դուք մեզնից էլ լավ գիտեք անշուշտ, նույնիսկ այնքան լավ, որ հանուն Ձեր արդարացման` մեղքն ամբողջությամբ ուրիշի վրա գցելիս անգամ կարևորություն էլ չեք տալիս, որ հակասության մեջ եք մտնում: Եթե «դա կատարող» կա (արևելյան շրջանների քրդերը), այդ դեպքում ի՞նչ է նշանակում «եթե կա» բառը: «Արևելքի քրդրեն են արել» ասելը նշանակում է իմանալ և ընդունել դրա իրողությունը, կատարված լինելը: Հենց այդպիսին է սուտը. եթե մի անգամ սուտ ասացիր, ստիպված կլինես շարունակ նոր ստեր հորինել և հետզհետե առաջացող ստերի այդ կծիկի մեջ անընդհատ գալարվել` ընդհուպ մինչև դրա մեջ խեղդվելը:
Անդրադառնանք մյուս հարցին, որը կապել եք Ցեղասպանության հետ: Իրականում դա էլ է «պաշտոնական թեզերի» շարքից: Ինչպես որ Ցեղասպանության մասին խոսող ամեն մի երկրի ասում եք` «Բայց դուք էլ եք այլ հիմարություններ գործել»: Երբ Թուրքիան ամեն անգամ ասում է այդ խոսքը, ըստ էության Ցեղասպանությունը ճանաչած է լինում, սակայն ում վեջն է… Դա իրականում այլ բան չէ, քան ասել` «Այո’, ես արել եմ, սակայն դու էլ, չգիտեմ որտեղ, նման մի բան արել էիր, ձա’յնդ կտրիր և տե’ղդ նստիր, թե չէ ես էլ քեզ դիմակազերծ կանեմ»: Շատ դեպքերում ուղղակի այդպես էլ ասվում է արդեն իսկ:
Ձեր` «Եթե կատարվել է»-ով սկսած խոսքը «նրանք են արել»-ին հասցնելով` «եղած լինելը» գիտակցելուց հետո, հարցն անմիջապես «ադրբեջանցիների» հետ կապելով, ավարտում ենք «բայց դուք էլ եք…»-ով: Ի~նչ խղճուկ ինքնապաշտպանություն, որքա~ն խղճալի դրություն…
Առաջինը` ադրբեջանցիներին Հայաստանից ոչ ոք չի «տեղահանել», ինչպես որ Դուք եք ասում: Խորհրդային շրջան էր, և մեկին «տեղահանել» իրականում նշանակում էր` «նեղել»: Սումգայիթի և Բաքվի կոտորածներին նախապատրաստվող Ադրբեջանը իրեն ապահովագրելու համար նախ իր մարդկանց հեռացրեց Հայաստանից, և վերջիններս իրենց տները ծախելով` իրենց բոլոր իրերը բեռնեցին Հայաստանի կառավարության կողմից տրամադրված բեռնատարները և տեղափոխվեցին Ադբեջան` առանց որևէ մեկի քիթն արյունոտվելու: Արդեն եթե դա այդպես եղած չլիներ, Ադրբեջանն այսօր «Հայաստանից տեղահանված ադրբեջանցիների» մասին փողհարելով` աշխարհը ոտքի կհաներ, ինչպես որ անում է Խոջալուի առնչությամբ:
Գալով քրդերին. նրանք ևս, աճող լարվածությունը նկատելով, մասամբ էլ` Ադրբեջանի խրատները լսելով, հոծ խմբով լքեցին երկիրը` (մահմեդական լինելու պատճառով): Ամենալավ օրինակն առ այն, որ նրանց ոչ ոք «աչքիդ վերևում հոնք կա» չի ասել, այն փաստն է, որ թեև այսօր Հայաստանում շատ քիչ մուսուլման քուրդ է մնացել (նրանց թիվը խորհրդային շրջանում էլ էր շատ քիչ), սակայն Հայաստանի Հանրային ռադիոն դեռ շարունակում է քրդերենով հաղորդումներ սփռել: Ավելին` չնայած քրդերենը և եզդիերենը գրեթե նույն լեզուներն են, սակայն հարգելով այն հանգամանքը, որ այդ երկու խմբերն իրենց տարանջատում են, ռադիոյով թե’ եզդիերեն և թե’ քրդերեն հաղորդումներ են հեռարձակվում:
Հարգելի’ «Վաթանսևեր», շնորհակալ ենք հետևյալ նախազգուշացման համար, որ մեզ արել եք Ձեր երկրորդ նամակում. «Ձեր մտքում պահեք` հենց ձեր իսկ անվտանգության համար, որ եթե օրերից մի օր մի համշենցու հետ հանդիպեք, հանկարծ նրան չասեք, թե «Պարզվում է` դու իրականում հայ ես», քանի որ մի լա~վ ծեծ կուտեք»: Սակայն այսօր հետզհետե ավելի շատ համշենցիներ են հենց իրենք գալիս և մեզ ասում իրենց հայկական ծագման մասին: Մենք ոչ մեկին որևէ բան պարտադրելու մտադրություն չունենք, որովհետև մենք, ինչպես և մյուսները, նպատակ չունենք ձգտել ստեղծելու գոյություն չունեցող որևէ ազգ կամ պետություն: Մենք էլ ենք ցանկանում Ձեզ մի համեստ խորհուրդ տալ. դուք նույնպես հանկարծ որևէ եզդիի չասեք, թե «Դու իրականում քուրդ ես»: Եզդիականությունն իհարկե հավատք է, և այդ մարդիկ մի ժամանակ մուսուլման քրդերի հետ նույն էթնիկ խումբն էին կազմում, սակայն նրանց մեծ մասը, հարկադրանքով իսլամ ընդունելով, չբավարարվեց միայն իր իրական կրոնից հեռանալով. «դավաճանության» հաղորդած վհատության զգացումով չքաշվեց նաև իրենց հավատքին հավատարիմ մնացած ցեղակիցներին դարեր շարունակ սպանելուց: Եզդիները հայերից բարեկամություն ստանալով` իրենց ճակատագիրը կապեցին հայ ազգի ճակատագրի հետ: Այդ պատճառով են եզդիներն իրենց այլևս տարբերում քրդերից, և ոչ թե` հարկադրված լինելու համար:
Հարգանքներով`
Akunq.net
Leave a Reply