Սիրիայի հայերի խնդիրն ուռճացվել և դարձել է միջազգային քաղաքականության խաղաքարտ:
Սակայն այս գործում սիրիահայերը ոչ մի մեղք չունեն: Ստամբուլահայ և հայաստանյան մամուլում հաղորդագրություն է տարածվել, որ պոլսահյությունը պատրաստ է աջակցել սիրիահայությանը:
Սա բնական է և ընդունելի, թեև այդ պատրաստակամությունը կարելի էր և առանց հայտարարության հավաստել:
Սակայն վտանգավոր է և տեղին չէ, երբ պոլսահայ կառույցների ղեկավարները ցանկանում են սիրիահայերին ընդունել Ստամբուլում և տեղում օգնություն ցուցաբերել:
ԱԳՈՍ պարբերականի փոխանցմամբ` Բաքըրքյոյի Սուրբ Ծնունդ Աստվածածին եկեղեցու հիմնադրամի ղեկավար Մեսութ Օզդեմիրը նշել է, որ իրենց հնարավորությունները սահմանափակ են և կառավարության ու պետության աջակցությամբ կարող են հայերին տեղավորել Ստամբուլում և բոլոր կարիքները հոգալ: Մի՞թե կարելի է նման հայտարարություն անել: Սա անուղղակի կոչ է թուրքական իշխանություններին (երևի այնտեղից էլ հուշել են ), որ պետական կառույցների միջոցով հիմա էլ Ստամբուլում ստեղծեն սիրիահայերի համար փախստականների ճամաբարներ:
Եթե անգամ մեկ տասնյակ հայ ընտանիք Սիրիայից որպես փախստական հայտնվի Ստամբուլում և մեկ լիրայի սնունդ կամ այլ կարգի օգնություն ստանա թուրքական պետական կառույցներից, ապա վստահ ենք, որ հաջորդ օրը համաշխարհային մամուլը կթմբկահարի, որ Թուրքիան աջակցում է սիրահայերին և անգամ ապաստան է տվել նրանց Ստամբուլում:
Սա թուրքական քարոզչական մեքենայի երազանքն է: Սակայն սիրիահայերը լավ ծանոթ են թուրքական մեթոդներին և ոչ մի սիրիահայ ընտանիք չի հայտնվի Ստամբուլում:
20.08.12
Արմեն Արազ
Leave a Reply