Զարաքօլուն Հայոց ցեղասպանությունը համարում է նաեւ ազգի ինքնորոշումը կանխելու միջոց

Հայոց ցեղասպանության հարցի եւ Անատոլիայում հայերի էթնիկ զտումների առնչությամբ թուրքական պաշտոնական դիրքորոշումը հասել է մի նոր փուլի: Հատկապես հատկանշական է Թուրքիայի պաշտպանության նախկին նախարար Վեքդի Գյոնուլի վերջին հայտարարությունը, թե եթե այս ողբերգական իրադարձությունները տեղի չունենային, ապա կլինե՞ր արդյոք ներկայիս Թուրքիայի հանրապետությունը:

Ինչպես փոխանցում է  «Արմենպրես»-ը, այսպես է սկսել թուրք գրող, հրապարակախոս, մարդու իրավունքների պաշտպան Ռագըփ Քարաքօլուն The Armenian Weekly-ում հրապարակված «Հայոց ցեղասպանությունը` որպես ազգի ինքնորոշումը կանխելու միջոց» իր վերլուծությունը: Զարաքօլուն գրում է. «Որքան էլ որ զզվելի հնչեն այս խոսքերը` պետք է ընդունենք, որ դրանք շատ ավելի ազնիվ են, քան այս ոճիրն ամբողջապես «ժխտելը», որն ինքըստինքյան ենթադրում է կատարվածի եղելությունը:

Վերլուծությունում Զարաքօլուն ուշադրություն է հրավիրում վերջերս հրատարակված երկու գրքի վրա, որոնք շատ են հեշտացնում Հայոց ցեղասպանությունն ուսումնասիրողների գործը: «Վահագն Դադրյանի  «The History of the Armenian Genocide: Ethnic conflict from Balkans to Anatolia to the Caucasus» եւ Շահան Նաթալիի «The Turks and US» գրքերը հնարավորություն են տալիս հասկանալու ոչ միայն 1915 թ. իրադարձությունները, այլ նաեւ այս ոճրից առաջ եւ հետո կատարվածը: Նաթալիի` «Թուրքերին հաջողվեց ազգ կառուցել» թեմայով ուսումնասիրությունը շատ հետաքրքրիր է, մանավանդ եթե առաջ քաշենք` «իսկ ի՞նչ գնով» հարցը »,-գրում է Զարաքօլուն:

Զարաքօլուի դիտարկմամբ` 1915 թ. դեպքերից հետո, որպես վերջնական արդյունք կարող ենք գրանցել այն, որ Անատոլիան վերջնականապես կորցրեց իր հայ որդիներին եւ դստրերին:  Ավելին` էթնիկ զտումներն ավելի ուշ հասան նաեւ պատմական շինություններին, անգամ հայկական գերեզմանների ավերմանը եւ ոչնչացմանը:  «Այս ամենից հետո ինչպե՞ս կարող է մի ժողովուրդ, որը գոյություն չի ունեցել, որը նույնիսկ իր հետեւից որեւէ հետք չի թողել, իրավունքների մասին խոսել»,-նշում է թուրք գրողը:

Զարաքօլուն ընդգծում է, որ Ցեղասպանության հետեւանքով «ավերվել» է նաեւ հայ ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրագործումը:  Եւ ամենեւին էլ պատահական չէր, որ 1939 թվականին Հիտլերը Լեհաստան ներխուժելուց առաջ հավաքված ամբոխին բարձրաձայն հարցրեց. «Իսկ ո՞վ է  այսօր հիշում 1.5 մլն հայերի զանգվածային բնաջնջումները:» Նացիստական Գերմանիայի առաջնորդի հարցի պատասխանը` ամբոխի լռությունն էր: 

Վերլուծության վերջում Զարաքօլուն մեջբերել է 2008 թվականին «Ռադիկալ»-ում հրապարակված «Ներողությունն այժմ պարտադիր է» խորագրով իր հոդվածից մի հատված. «Այսօր, թուրքական պետությունում որոշ չափով գործում է ներողություն խնդրելու գաղափարը: Մենք բոլորս, ովքեր ապրում ենք  այս տարածքում, պարտավոր ենք հայերից ներողություն խնդրել այն ամենի համար, ինչ պատահել է»: 

http://armenpress.am/arm/news/689988/zaraqolun-hayoc-cexaspanutyuny-hamarum-e-naev-azgi.html