Երևանում մեկնարկեց «Հայկական լեռնաշխարհի պատմամշակութային ժառանգությունը» թեմայով միջազգային գիտաժողովը, որը նախաձեռնել են ԳԱԱ-ն, ԵՊՀ-ն, Արցախի Պետական համալսարանն ու «Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների և պատմական միջավայրի պահպանության ծառայության» ՊՈԱԿ-ը։ Գիտաժողովը կավարտվի հունիսի 30-ին՝ Ստեփանակերտում։ Այն ընդգրկում է հայկական լեռնաշխարհի պատմամշակութային ժառանգությանն առնչվող պատմական, հնագիտական, ազգագրական, արվեստի, ճարտարապետության, թանգարանագիտական ոլորտի հարցեր, դրանց նորովի լուծումների ուղղություններ։
Միջազգային գիտաժողովի 90-ից ավելի զեկուցողների թվում են նաև 12 օտարերկրացի հեղինակավոր գիտնականներ Ռուսաստանից, Միացյալ նահանգներից, Ֆրանսիայից, Մեծ Բրիտանիայից, Իտալիայից, Ուկրաինայից։
Գիտաժողովի նպատակն է հնարավորինս ընդգրկուն ներկայացնել հայկական լեռնաշխարհի պատմամշակութային ժառանգության դերը տարածաշրջանի պատմական գործընթացների ձևավորման և զարգացման համակարգում, նպաստել պատմագիտության, հայագիտության տարբեր ոլորտների մասնագետների գիտական և գործնական կապերի հետագա ընդլայնմանը, խորացմանը, մշակել ժամանակակից մարտահրավերներին համապատասխան գիտականորեն հիմնավորված մոտեցումներ գործողությունների միասնական պլանի և ռազամավարական ծրագրերի նախապատրաստման համար։
ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտի տնօրեն Աշոտ Մելքոնյանը panorama.am-ի թղթակցին հայտնեց, որ ի սկզբանե անձամբ դրական չէր վերաբերվում նման միջոցառմանը, սակայն ընթացքում մտափոխվել է:
«Անկեղծ ասաց, ես սկզբում դեմ եմ եղել նման ծավալուն գիտաժողովի կազմակերպմանը, քանի որ դա նույն բան է, ինչ ասես, հայոց պատմության նվիրված գիտաժողով կազմակերպես: «Հայկական լեռնաշխարհն» ավելի լայն հասկացողություն է, որովհետև պատմամշակութային ժառանգությունը, ճիշտ է, գերազանցապես հայ ժողովրդին է պատկանում, բայց շատ չնչին տոկոսով նաև այն ժողովուրդներին, որոնք ապրել են այստեղ: Բայց, երբ պարտաստում էի իմ զեկույցը, հասկացա, որ ճիշտ ենք վարվել, որովհետև մի բան է Հայաստանի այսօրվա հանրապետությունը, որը պատմական Մեծ Հայքի թագավորության մեկ տասներորդ մասն է կազմում, և մեկ այլ բան է` Հայկական լեռնաշխարհն ընդհանրապես, որովհետև, ցավոք սրտի, «Հայաստան» տերմինն այսօր շարունակում ենք գործածել միայն Հայաստանի Հանրապետության հասցեին, նույնիսկ դուրս ենք թողնում Արցախը»,- ասաց նա:
Իր զեկույցում Պատմության ինստիտուտի ղեկավարն ընդգծելու է, որ անթույլատրելի է Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի Հանրապետության անկախության 20-ամյակի դեպքում գործածել առանձին «Հայաստան» և «Արցախ» կապակցությունները: «Դրանով ուղղակի Արցախը դուրս է դրվում Հայաստանից, որպես նրա պատմական մի մաս: Ոմանք կարծում են, որ «Հայաստան և Արցախ» ընդգծելով, շատ ավելի ուժեղացնում են Արցախի անկախության հանգամանքը: Ընդհակառակը` օտարում են Արցախը Հայաստանից: Կարելի է օգտագործել «Հայաստան, ի մասնավոր` Արցախ», – ասաց Ա.Մելքոնյանը: Նա նաև նշեց, որ համաձայն չէ Հայաստանի նկատմամբ «Հարավային Կովկաս» կապակցության օգտագործումը, նշելով, որ Հայաստանը պատմականորեն եղել է առանձին պատմաաշխարհագրական միավոր և Կովկասյան լեռնաշղթայի հարավային կողմի հետ որևէ կապ չունի:
Ա.Մելքոնյանը հույս հայտնեց, որ գիտաժողովը նոր խթան կհանդիսանա հայկական պատմամշակութային ժառանգությունը պահպանելու և ուսումնասիրելու գործում:
Իր հերթին, ԵՊՀ Պատմության ֆակուլտետի դեկան Էդիկ Մինասյանը նշեց, որ նման գիտաժողովի գաղափարը վաղուց կար: «Մենք շատ էինք մտածում հայկական հարուստ պատմամշակութային ժառանգությունը ներկայացնելու մասին, իսկ միջազգային գիտաժողովներով ներկայացնելը` առավել ևս ընդգծում է հայոց ինքնության և հարուստ ժառանգության ցուցադրության, նաև ադրբեջանական կեղծարարությանը հակահարված հասցնելու տեսանկյունից: Իբրև տարածաշրջանի հնագույն ժողովուրդ` հայությունը ստեղծել է ինքնատիպ մշակույթ և հարստացրել համաշխարհայինը: Այդ առումով` գիտաժողովի թեմատիկան այնպես է կազմված, որ նրա մեջ ընդգրկվում է և´ պատմությունը, և´ մշակույթը, ընդգրկվում են հնագիտությունը, ազգագրությունը, ճարտարապետությունն ու արվեստը, իրիկանացվում է Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի Հանրապետության համատեղ ջանքերով: Այդ տեսանկյունից նման գիտաժողովը խիստ կարևոր է», – ասաց նա:
http://www.panorama.am/am/society/2012/06/25/conference/
Leave a Reply