Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման նախաձեռնություններն ու թուրքական ժխտողականության դիրքերի սպառումը փաստի առջեւ է կանգնեցրել Թուրքիային: Թերեւս դա է պատճառը, որ վարչապետարանը որոշել է կատարելապես հրաժարվել Հայկական հարցի առնչությամբ առ այսօր գործադրվող բոլոր ձեռնարկումներից եւ «ցեղասպանության հայկական պնդումներին» հետայսու պատասխանել մեկ ընդհանուր կենտրոնից:
Այդ մասին հունիսի 18-ին «Հաբեր.թուրք» կայքէջում նշել է Մուրադ Բարդաքչըն: Նա գրել է. «Այսօր Թուրքիայում հայկական պնդումներին պատասխանելու գործին լծված կառույցները, հաստատությունները, կենտրոնները եւ այլն, մի ամբողջ աշխարհ են բռնում: Թուրքական պատմական ընկերության հայկական բաժինը, զինված ուժերի գլխավոր շտաբի որոշ կառույցները, մի շարք համալսարաններ, հիմնադրամները, միությունները եւ տեսակ-տեսակ աներեւակայելի հաստատությունները սրանց թվում են…
Տարիներ շարունակ, անդադար աշխատելով, հրատարակչությամբ են զբաղված: Սակայն սրանց գործունեությունն ունի տարօրինակ առանձնահատկություն այն առումով, որ բոլոր հրատարակությունները նախատեսված են ոչ թե արտասահմանի, այլ հենց Թուրքիայի քաղաքացիների համար…. Այսինքն` սրանք փոխանակ աշխարհով մեկ գործունեություն ծավալող հայկական սփյուռքի պնդումներին պատասխանելու, դիմում են Թուրքիայի բնակչությանը, այն էլ` «Այդ մարդիկ սուտ են խոսում, հանկարծ չհավատաք: Մանավանդ որ 1915-ին ոչ թե մենք նրանց, այլ նրանք են մեզ մորթել» կարգի խոսքերով: Սրանց ասածը ոչնչություն է, գործունեության արդյունքը` առավել եւս, քանի որ մեր հրատարակությունները ուղղված են մեր քաղաքացիներին, ուստի դրսում ուշադրության չեն արժանանում: Ինչ վերաբերում է համալսարանների եւ մասնավոր հաստատությունների ուսումնասիրություններին, ապա սրանք էլ պետության պաշտոնական «Մենք չենք արել, այլ` նրանք» թեզն արտահայտելու պատճառով չեն ընդունվում: Այս կարգի գրքերն ու գրքույկները, որոնք մեր դեսպանատները բաժանում են արտասահմանում, գրի են առնվել քարոզչության ձանձրալի ոճով: Այդ իսկ պատճառով ոչ ոք չի կարդում: Եթե կարդան էլ, բան չեն հասկանա, որովհետեւ այս հրատարակություններում ոչ թե 1915-ին տեղի ունեցածն է գրված, այլ անհասկանալի, անիմաստ ձեւով պաշտպանվելու փորձ է արվում:
Հետեւաբար վարչապետարանի` Հայկական հարցով զբաղվելու պարտականությունն ընդհանուր մեկ կենտրոնին հանձնելու որոշումը խիստ կարեւոր է, թերեւս տարիներ առաջ պետք է ընդունվեր: Չմոռանալ, որ Հայկական հարցն ու սփյուռքի վերաբերմունքը առաջիկա երեք տարում բոլորովին այլ բնույթ են ստանալու… տեղահանության 100-րդ տարելիցին պատրաստվող սփյուռքը 2015-ի ապրիլին բոլորովին այլ գործունեություն է ծավալելու, եւ դիվանագիտության շրջանակներում մեծ հնչեղություն ունեցող գործեր է կատարելու… Ամեն կերպ ձգտելու է, որ 1915-ի իրադարձությունները որպես ցեղասպանության ճանաչվեն Միացյալ Նահանգների գլխավորությամբ բազմաթիվ երկրներում եւ, ամենայն հավանականությամբ, հասնելու է իր նպատակին»:
Leave a Reply