Ամերիկյան Salon առցանց ամսագիրն անդրադարձել է Հայոց ցեղասպանությանը, 1933 թ. եվրոպացի հրեայի կողմից գրված «Մուսա լեռան 40 օրը» վերնագրով վեպին եւ Թուրքիայի` հայերի ցեղասպանությունը շարունակ հերքող քաղաքականությանը, հաղորդում է «Արմենպրես»-ը: «1939-ին` մինչ Լեհաստան ներխուժելը, Ադոլֆ Հիտլերը հարց է տվել. «Ո՞վ է այսօր հիշում հայերի բնաջնջումը»: Այս հարցի պատասխանը տվել է ամբոխի լռությունը: Այսօր, անգամ 2012 թ., անօրեն է համարվում Թուրքիայում խոսել ավելի քան 1.5 մլն զոհերի մասին` որպես ցեղասպանության հետեւանք»,-նշվում է Salon-ում:
«Մուսա լեռան 40 օրը» գրել է Ֆրանս Վերֆելը: Այն հրատարակվել է 1933 թ.` Հայոց ցեղասպանությունից հետո: Ֆրանս Վերֆելը Պրահայում ծնված գերմանախոս հրեա է: Գիրքը լույս տեսնելուց հետո արգելված է եղել Գերմանիայում, սակայն այն մեծ հաջողությամբ է պսակվել աշխարհում եւ ավելի շատ արդյունքների է հասել, քան այս հարցում որեւէ լրագրողի, դիվանագետի, պատմաբանի գործադրած ջանքերը: Սրանից հետո այլ հիշողություններ, պատմություններ են սկսվել հրատարակվել Հայոց ցեղասպանության մասին` Էդգար Հիլսենրաթի «Վերջին մտքի պատմությունը», որը կարելի է համարել ամենագեղեցիկ վիպական թարգմանությունը: Թարգմանիչ Ջեոֆրի Դանլոփը Վերֆելի վեպը թարգմանելիս գրքի գրեթե 10 տոկոսը կրճատել է` վերացնելով այն մանրամասները, որոնցով Վերֆելը հպարատացել է, քանի որ ձեռք է բերել դրանք գրելու իրավունքը: Սակայն նոր` 894 էջանոց հրատարակությունում, որը թարգմանել է Ջեյմս Ռեյդելը, վերականգնվել են այդ բացակայող հատվածները: Սա թույլ է տվել անգլիացի կարդացողներին տեղեկանալ, թե ինչ է իրականում կատարվել 1915 թ. Արեւելյան Անատոլիայում (Արևմտյան Հայաստանում-Ակունքի խմբ.): Ի տարբերություն ծագումով հրեա եվրոպացի այլ հեղինակների` Ալֆրեդ Դոբլին, Հերման Բրոխ, Վերֆելը սովորական վիպասան չի եղել:
http://armenpress.am/arm/news/684440/amerikyan-amsagirn-andradardzel-e-hayoc-cexaspanutyany.html
Leave a Reply