«Թուրքիան ունի ոչ թե քրդական, այլ՝ ալևիական խնդիր»

Թուրքիայի Ժողովրդավարական կուսակցության (Demokrat Parti /DP/) առաջնորդ Նամըք Քեմալ Զեյբեքը նշելով, թե Թուրքիայում լուրջ խտրականություն է կիրառվում ոչ թե քրդական ծագմամբ քաղաքացիների, այլ՝ ալևիների հանդեպ, ասաց. «Ներկայում ալևի ոչ մի նահանգապետ չկա: Եթե ասեմ, թե 81 նահանգապետից 25-ը քուրդ է, ապա հնարավոր կլինի դա հաստատել: Թուրքիայում առկա է ալևիական և ոչ թե քրդական հարց»:

Ժողովրդավարական կուսակցության առաջնորդ Զեյբեքը հանդես է եկել ուշագրավ մեկնաբանություններով: Նա ընդգծելով, թե ՊԿԿ-ի մարտիկները քուրդ չեն, պնդել է, որ ՊԿԿ-ն ղեկավարում են հայերը: Զեյբեքն ասել է. «ՊԿԿ-ն ղեկավարողների մեջ կան ոչ քուրդ,  ոչ էլ թուրք մի շարք անձինք: Դրանք հայեր են: Մեր իմացած հայերը մարտիկ են ՊԿԿ-ի շարքերում: Աշիրեթները (ցեղերը) երկար ժամանակ զիջումներ չեն արել ՊԿԿ-ին, աշիրեթները դեռևս ՊԿԿ-ի անդամներ չեն: ՊԿԿ-ի գործունեությամբ զբաղվողները ավելի շատ այստեղից-այնտեղից են եկել: Խոսքը գնում է Ադրբեջանից, Իրանից և Ռուսաստանից եկածների մասին: Այսինքն` աշիրեթներում չընդգրկվածներն են կազմում ՊԿԿ-ի ուժը»:

Զեյբեքը շեշտելով, թե ասում են, որ Թուրքիայի բնակչության 20 տոկոսը քուրդ է, այնինչ «ՊԿԿ-ի կուսակցությունը» ստացել է բնակչության 5 տոկոսի ձայները, հավելեց.

«Այնժամ ՊԿԿ-ն ինչպե՞ս կարող է քրդերի ներկայացուցիչը լինել: Կամ այդչափ քուրդ չկա, կամ էլ ասվածը չի համապատասխանում իրականությանը: Հետևաբար` ես ենթադրում եմ, թե Թուրքիայում քրդական խնդիր չկա: Քրդական արմատներ ունեցող մեր քաղաքացիների առջև բաց են բոլոր հնարավորությունները: Որևէ մարդ ալևի լինելու պատճառով չի կարող շատ վայրեր մուտք գործել: Ալևիների նկատմամբ շատ լուրջ խտրականություններ են կիրառվում: Ներկայում ալևի ոչ մի նահանգապետ չկա: Եթե ասեմ, թե 81 նահանգապետից 25-ը քուրդ է, ապա հնարավոր կլինի դա հաստատել: Թուրքիայում առկա է ալևիական և ոչ թե քրդական խնդիր»: Գոյություն ունի ոչ թե քրդական հարց, այլ՝ քրդերենի խնդիր: Ասում են` «Չեք ճանաչում քրդերենի գոյության իրավունքը», ոչ թե` «քրդի»: Այսուհետև ի հայտ է գալու նաև թուրքական հարցը: Մարդիկ այնպիսի վիճակի են հասցվելու, որ չեն կարողանալու ասել, որ թուրք են»:

«Ահաբեկչությունը չի կարող վերացվել անվերջ սպանելով ու սպանելով»

Զեյբեքը, պաշտպանելով այն տեսակետը, թե կան ահաբեկչությունը կանխելու ուղիներ, և թե ահաբեկչությամբ «հասունացած մարդիկ» պետք է պայքարեն, նշեց.

«Տրամաբանությունը հետևյալն է` «Ահեբեկիչը մարդ է սպանում, ուրեմն պետք է սպանվի»: Ֆիզիոլոգիապես, հոգեբանորեն ու զենք գործածելու տեսանկյունից մարդ սպանելուն պատրաստ անձինք վերացնելու են ապագա ահաբեկիչներին, բայց անվերջ սպանելով չեք կարող նրանց ոչնչացնել: Պետք է տվյալ շրջաններում վերացնեք գործազրկությունը, չքավորությունը, չորացնեք ճահիճը: Բացի այդ` չպետք է արհամարհեք մարդկանց լեզուները, միշտ պետք է հարգանք տածեք ներքին մշակութային լեզուների հանդեպ»:

21.08.2011

Ջումհուրիեթ