ՄՈԼԵՎՈՆ

ՄՈԼԵՎՈՆ (լատ. Mons Livonis-Լևոնի լեռ). բերդ Լեռնային Կիլկիայում, Լամբրոնի արևմտյան կողմում, Մոլևոն դաշտում: 1214թ. Լևոն Բ թագավորը Մոլևոնը պարգևել է խաչակիր ասպետներին:

Տարբեր ժամանակներում Մոլևոնին տիրող իշխաններից հիշատակվում են Աժառոսը, Սիր Լևոնը: 1271թ. Մոլևոնը, որի իշխանն ապստամբել էր, գրավել է արքունիքը: XIVդ. սկզբին Մոլևոնի տերն էր Օշինի եղբայր Ալինախը:

XIII-XIVդդ. եղել է եպիսկոպոսանիստ: 1323թ. ենթարկվել է թուրքմենական, 1335թ.` Հալեպի ամիրայության զորքերի ասպատակություններին և մեծապես ավերել: XVդ. վերստին նվաճել են թուրքմենները, 1487թ.`եգիպտացիները, 1488թ.`օսմանյան թուրքերը:

Մոլևոն անունն են կրում նաև շրջակա գավառը, մոտակա լեռնանցքն ու վանքը:

Հայկական համառոտ հանրագիտարան, Հատոր 3, Երևան, 1999: