Հայերին ներողություն եմ պարտք

Օզլեմ Չելիք

Հոպայի դեպքերից հետո հունիսի առաջին շաբաթվա ընթացքում երկու օր անընդհատ հեռարձակեցինք այդ շրջաններում կատարած ռեպորտաժները, որտեղ եղել էինք ու ձեռքներսը պահել էինք զարկերակի վրա: Երբ մտածում էի, թե շատ լավ ներկայացրել ենք Հոպայում առկա մթնոլորտը, ստացա էլ. փոստ, որից դեմքս շիկնեց: Շնորհակալություն եմ հայտնում Սևան Աթաօղլուին, ում շնորհիվ զգացի, որ անգիտակցաբար «ատելության մեղք» եմ գործել, խսքը տալիս եմ նրան…  

«Հոպայում տեղի ունեցած և ընտրական գործընթացի վրա կնիք թողած դեպքերի թարախապալարի պատճառը հայտն դարձավ. պատասխանատուն հայ լինելու հավանականությունն է…»:

Հունիսի 6-7-ին Թուրքիայի մարդու կրավունքների հիմնդարամի, Քաղծառայողների արհմիության համադաշնության, Թուրքիայի բժիշկների միության, Մարդու իրավունքների կազմակերպության պատրաստած զեկույցում տեղ գտած Հոպայի քաղաքապետ Թուրան Քասըմօղլուի հայտարարությունը փաստարկներ էր բերում, թե ինչպես են դեպքերն սկսվել: Քասըմօղլուն ցույց տալով, որ  դեպքերը թեժացրել են Արդարություն և զարգացում կուսակցության խորհրդարանական անդամ Հաքքը Աթոլյայի և իր եղբոր  կատարած հայտարարությունը, ասաց. «Մթնոլորտը լարվել է այն հայտարարությունների արդյունքում, թե Հոպայում ապրող համշենցիները հայ են, Ազատություն և համերաշխություն կուսակցության անդամները կոմունիստներ են, ԺՀԿ-ին են ձայն տվել և այլն»:

Պահի ազդեցությամբ ժողովրդավար որևէ անձի կամ կազմակերպության կողմից Հոպայի դեպքերի պատճատ հանդիսացած «հայ» բառը որպես լարվածության տարր ընկալելու,  մամուլի միջոցով արտահայտվելու, «հայ» լինելու հնարավորության զայրույթ առաջացնելու վերաբերյալ դեռևս չեմ հանդիպել մեկնաբանություն-քննադատություն ոճի մեջ գրված հոդվածի կամ մամլո պարզաբանման:

Կոտրված է նաև մեր հույն քաղաքացիների սիրտը

Նախընտրական քարոզարշավի շրջանակներում վարչապետ Էրդողանի` հեռուստահաղորդման ժամանակ հնչեցրած խոսքերը որպես լեզվի սայթաքում գնահատելով` մոռացանք, սակայն, որ «լեզուն վտանգավոր է»: Հատկապես երբ խնդիրն այսքան նուրբ է…

Ի՞նչ է ասել վարչապետը. «Մեզ համար է՞լ ինչեր են գրել: Այլևս չի մնացե ո’չ մեր հրեականությունը, ո’չ հայությունը, ո’չ էլ, ներողություն, հունականությունը»:

Լարված քաղաքական օրակարգում այս խոսքերը մոռացության մատնվեցին, սակայն սպասվում է, որ մեր հույն քաղաքացիները դեռ սրտին մոտ կընդունեն…

Տարածաշրջանային մթնոլորտ

-Մինչև հիմա ո’չ քաղաքական գործիչներից և ո’չ էլ գիտնականներից «արաբական գարնան» վերաբերյալ խելքը գլխին մի մեկնաբանություն չլսեցինք: Բահրայի ծովածոցից եկող ճնշման համակա՞րգն է բարձր, թե՞ խոսակցության առարկա «համակարգն» է ցածր: Դուք չեք կարողանալու բացատրել, եկեք Բյունյամին Սյուրմելիին կամ էլ Գյոքհան Աբուրին հարցնենք, թե այս ճնշումն ինչպես է ազդելու Թուրքիայի վրա:

-Ժողովրդահանրապետական կուսակցության և Խաղաղություն և ժողովրդավարություն կուսակցության բոյկոտի ճգնաժամը մեկ անգամ ևս ցույց տվեց, որ ԱԶԿ-ն գիրք է գրելու առ այն, թե ինչպես ճգնաժամը վերածել հարմար առիթի:

– Դավադրական հետաքննությունների նպատակը մաքուր ֆուտբո՞լն է, թե՞ որոշ անուններ, որոնք Էրգենեքոնի դատավարությունից ոչ մի կերպ չեն կարողանում հեռու մնալ, տրիբունալում թաքցնելը:

– Բռնությունը նորից ապստամբություն առաջացրեց: Երկու հմուտ սերժանտի ծոծրակը մխրճված գնդակները մեծապես վնասեցին նաև ԽԺԿ-ի մեծ եղբոր դերը. ԽԺԿ-ն իր տանիքի տակ էր համախմբում ձախակողմյան կուսակցություններին:

-ԺՀԿ-ական որոշ պատգամավորներ, որոնց հետ խոսեցի խորհրդարանում, ասացին. «Սիլիվրիում գտնվողներին պաշտպանելը մեր սիրտը ցավեցնում է»: Այդ երբվանի՞ց է ԺՀԿ-ն միասնական դարձել:

http://hyetert.blogspot.com/2011/07/ermenilere-ozur-borcum-var.html