Տարբեր գաղափարներ և հակվածություններ ունեցող հայերն առաջին անգամ հավաքվել և քննարկել են ոչ միայն անցյալի, այլև ներկային վերաբերող խնդիրներ: Ոչ միայն քննարկել, այլև պարզ խոսել են դրանց լուծման ճանապարհների մասին: «Լսել Թուրքիայի հայերին» հրապարակումն անկասկած հայ համայնքում մեծ արձագանք է գտնելու, սակայն կարևոր է նաև, որ այս արձագանքը չսահմանափակվի միայն հայերով:
Ձայնը, որն ասում է, որ «խտրականությունը ոչ միայն պեության, այլև հասարակության մեջ է», չի սահմանափակվում այսքանով, մատնանշում է նաև սա հաղթահարելու ուղիները: Որևէ էթնիկ և կրոնական ինքնությունների մեջ խտրականություն չդնող սահմանադրությունը և դրան համապատասխան քաղաքացիության սահմանումն այն է, որ որպես ժողովրդականացման տարր՝ անցյալի հետ առերեսվեն, Թուրքիայի հայ համայնքը մեծ պատասխանատվություն և ժողովրդավարական պայքարում ակտիվ դեր ստանձնի:
«Լսել Թուրքիայի հայերին» հրապարակման հեղինակներից Հովհաննես Քըլըչդաղն ասում է. «Այլևս հայերն սկսել են շատ ավելին տեսնել, իրավունք են պահանջում, սա ցույց է տալիս համայնք լինելուց քաղաքացի լինելու անցումը: Այս անցումը կարող է Թուրքիայի ժողովրդավարացման գործընթացում շատ լուրջ ներդրում լինել: Բավական է, որ նրանք, ովքեր պետք է լսեն այս ձայնը, անաձագանք չթողեն, չվախենան խոսքն ունկնդրել»:
«Ակօս», թիվ 795
Leave a Reply