Թուրքիայի ամենամեծ փոքրամասանական համայնքում` պոլսահայ համայնքում, նկատվում է խորհրդարանական ընտրությունների ոգևորություն
Իշխանության սկսած նախաձեռնության քաղաքականության հետ մեկտեղ, տարիներ անց, նկատվում է հայկական համայնքից մեկ կամ ավելի անունների՝ խորհրդարան մտնելու հնարավորություն, որովհետև ընտրությունների շեմն անցնելու բարձր հավանականություն ունեցող բոլոր կուսակցությունները ցանկանում են, որ իրենց ցուցակներում մեկ կամ մի քանի հայ թեկնածու լինի: Արդարություն և զարգացում կուսակցության ցուցակում տեղ են գտնում Մելքոն Քարաքյոսեի, Թաթյոս Բեբեքի, Մարգար Եսայանի, Ջերրի Խրիմյանի և Պետրոս Շիրինօղլուի աննունները: Ժողովրդահանրապետական կուսակցության ցուցակում խոսվում է Արև Ջեբեջիի մասին, իսկ Ազգայնական շարժում կուսակցության ցուցակում` Գեղամ Կարապետյանի մասին: Ձախակոմյան ու Ժողովրդավարություն և խաղաղություն կուսակցության շրջանակներում խոսք է գնում համատեղ անկախ թեկնածուից: Սպասվում է, որ առաջիկա օրերին ձախակողմյանների առաջարկած Հայկո Բաղդատի թեկնածությանը հավանություն տված ԺԽԿ-ն կհստակեցնի իր որոշումը: Ենթադրվում է, որ Հայկո Բաղդատը, թեկնածու կառաջադրվի Ստամբուլի թիվ 2 ընտրատարածքից: Համայնքի անդամների և կուսակցությունների միջև պայմանավորվածություն ձեռք բերելու դեպքում 45 տարի ընդմիջումից հետո մեծ է հավանականությունը, որ հայկական ծագումով պատգամավորներ կմտնեն խորհրդարան:
Համաձայն պաշտոնական գրանցումների` հանրապետական շրջանում Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովում եղել է 23 ոչ մուսուլման պատգամավոր, որոնցից ութը՝ հրեա, ութը՝ հույն, վեցը՝ հայ և մեկը՝ թուրք ուղղափառ: Հանրապետական շրջանում առաջին հայ պատգամավոր Պերճ Թյուրքերը (Քերեսթեջյան) պատգամավոր է եղել 1935-46 թթ: Իսկ վերջին պատգամավորը եղել է Պերճ Սադաք Թուրանը, ով 1961-64 թթ. եղել է հանրապետական սենատի անդամ: Վերջին տարիներին որոշ անուններ ներկայացվել են որպես պատգամավորի թեկնածու: 1999 թ. ընտրություններում Ազատություն և համերաշխություն կուսակցությունից թեկնածու է ներկայացվել Թաթյոս Բեբեքը, իսկ 2007 թ. ընտրություններին Դեմոկրատական կուսակցությունից` Էֆրիմ Բաղը, Ժողովրդահանրապետական կուսակցությունից` Գերբո Թոքգյոզը, սակայն նրանցից և ոչ մեկը պատգամավոր չի ընտրվել: Այս թեկնածությունները խորհրդանշական բնույթ էին կրում: Ո’չ Ազատություն և համերաշխություն կուսակցությունը, ո’չ էլ Դեմոկրատական կուսակցությունը ընտրական շեմն անցնելու հնարավորություն չունեին: Իսկ ԺՀԿ-ից Գերբո Թոքգյոզը ընտրվելու հնարավորություն չուներ, քանի որ թեկնածությունը դրվել էր Մարդինից:
Մելիք Դուվաքլը
«Զաման» 22.02.2011
Leave a Reply