Թեև այս գյուղի 70 տարվա բնակչուհի Գյուզել հանըմը հայ չէ, բայց ասում է, թե «Շատ բան ենք քաշել ահաբեկչության ժամանակ` սեպտեմբերի 12-ից հետո: Շատ էինք վախենում. մեր երեխաներին տանում էին, տառապանքների մատնում, ասում էին` գիշերները պատուհանները փակեք, լույս մի վառեք, դժվարությամբ էին տնից ներս մտնում: Միայն Փոլաթներին և Բոզթաշներին էին տանում՝ հայ լինելու պատճառով»:
Նման տարածքում հայկական ծագումը թաքցնելու պատճառը դժվար է միայն վախկոտություն բառով բացատրելը: Ըստ էության մեկ այլ պատճառ է նաև այն, որ Դերսիմում ապրող հայերի մեծ մասը յուրացրել է ալևիական մշակույթը: Միրհան Փրկիչն ասում է, թե «Խարբերդում, Սասունում, Մալաթիայում, թեկուզ և քիչ, բայց իրենց անուններով ապրող հայեր կան, բայց Դերսիմի բոլոր հայերը «դավանափոխ» են եղել և հավելում. «Քանզի Դերսիմի ժողովրդի մշակույթն ու հայերի մշակույթը նմանվում են միմյանց»:
18-ը սեպտեմբերի, 2010
«Սաբահ» օրաթերթ
http://sabah.com.tr/fotohaber/yasam/dersimin_ermenileri?tc=9&albumId=22473&page=6



Leave a Reply