Արդեն մի քանի օր է, ինչ անդադար քննարկում ենք Թուրքիայի Հանրապետության ներկայացրած պաշտպանությունը` Հրանտ Դինքի գործի առնչությամբ… Էլ մարդ չմնաց, որ չհանդիմանի` «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության առաջատարներն էլ ներառյալ… Վերջին զարգացումն այն եղավ, որ Դինքի ավագ եղբայրը գնաց նախագահական նստավայր, սիրտը դատարկեց նախագահի առաջ և այլ նման բաներ: Այս ամենը ի զուր են, քանի դեռ չի փոխվել մտայնությունը…
Մի ներքին գործերի նախարար հենց այս երկրում Աբդուլլահ Օջալանի հասցեին օգտագործել է «հայի ծնունդ» արտահայտությունը: Ճիշտ է` հետո ներողություն խնդրեց, բայց… Մի պատգամավոր հենց այս երկրում նախագահին մեղադրեց ընտանիքում հայ անդամ ունենալու մեջ: Հետո ասաց, թե վրդովվել էր «Հայերից ներողություն եմ խնդրում» արշավի պատճառով, իր խոսքը հետ վերցրեց, բայց…
Մի նախագահ հենց այս երկրում լուրջ ընդունեց հայ լինելու մեղադրանքը, դա վիրավորանք համարեց, դատական գործ հարուցեց, շահեց այն… Հենց այս երկրում մեկին հայ անվանելը համարվեց վիրավորանք: Եթե որպես օրինակ վերցվի դատը, ապա դեռ հենց այդպես էլ համարվում է: Հենց այս երկրում, չնայած բոլոր նախազգուշացումներին, մի մտավորական, գաղափարական մի մարդ փողոցի մեջտեղում սպանվեց միմիայն հայ լինելու պատճառով…
Հենց այս երկրում այդ հայ մտավորականին սպանած մարդասպանին տանող ավտոբուսի վրա փակցվեց «Կա’մ սիրիր, կա’մ հեռացիր» կարգախոսը: Ոստիկանատանը մարդասպանի հետ արված լուսանկարներից էլ չեմ խոսում…
Հենց այս երկրում մի քաղաքապետ ասաց մի կուսակցության առաջնորդի մասին. «Նրա ցեղում հայ կա»: Մի վարչապետ հենց այս երկրում գլխավոր ընդդիմադիր կուսակցության առաջնորդի հասցեին գոռաց հրապարակներում, թե «Գլխավորը ոչ թե հասակն է, այլ` ցեղը»…
Հիմա մի նոր զարգացում ևս…
Հենց այս երկրում մի փոխվարչապետ, մի կառավարության խոսնակ… ասաց. ««80-ականներից առաջ դա գաղափարախոսական ահաբեկչությունն էր, 80-ականներից հետո` աջակողմյան և ձախակողմյան ահաբեկչություն… Խոսքը ոչ միայն հայկական ահաբեկչության մասին է. հայկական ահաբեկչության ու ՊԿԿ-ի ահաբեկչության միջև գոյություն ունի սերտ համագործակցություն, նրանք արյան եղբայրներ են: Հայկական ահաբեկչության փուլից դուրս եկան. գործը հանձնեցին այս կողմին: Ներողություն եմ խնդրում արտահայտությանս համար, բայց այն հանգամանքը, որ ահաբեկիչների մի մասը թլպատված չէ, արդեն իսկ խոսուն փաստ է: Այսինքն` դրանք ընդամենը խոսակցություններ չեն: Մենք լավ գիտենք` ով ինչ է»:
Ի՞նչ ենք մենք դեռ քննարկում: Դե’հ, հեռացիր այստեղից:
Սեզեն Աքսուի հայրը Գյուլենի դպրոցներում
Անդրադառնանք մեկ ուրիշին` «Առանց մեկնաբանության»… «Ասվելիք չմնաց»… «Ինչ ասեմ` զուր է» նախադասություններն օգտագործելուս տեղիք տվողին… Անցած չորեքշաբթի օրը «Հակադիր հայացք» հաղորդման ժամանակ Հանրապետաժողովրդական կուսակցության գլխավոր նախագահի տեղակալ Հաքքը Սուհա Օքայի հետ փորձեցինք գտնել «Ինչու՞ ոչ» հարցի պատասխանը: Այլ հարցերի շուրջ քննարկումներից հետո խոսք գնաց նաև այն թաղամասային ճնշումների մասին, որ հանրաքվեի ընթացքում իրականացվում են կուսակցությունների կողմից, որպեսզի նախապես հայտնենք մեր նախընտրության մասին… Իրոք որ. մի՞թե քաղաքացին պարտավոր է ասել` «Այո կամ ոչ»: Ես խոսեցի Սեզեն Աքսուի մասին… Հարցրի, թե որքանո՞վ է հաճելի Հանրապետաժողովրդական կուսակցության ոչ պետքական ու հարձակողական արշավը, ինչպես նաև` Սյուհեյլ Բաթումին «գետածածանի» հետ նմանեցնելը: Ստացածս պատասխանն ուշագրավ էր. «Բամբասանքներ են հասել, թե Սեզեն Աքսուի հայրը ևս եղել է Ֆեթհուլլահ Գյուլենի դպրոցներից մեկի ղեկավարը»: Ճիշտն ասած` լեզուս կապ ընկավ, և չկարողացա խոսել: Միայն այն եմ հիշում, որ մի պահ կմկմացի, թե «Ի՞նչ տարբերություն»: Հետո խոսակցությունը այլ հունով գնաց…
Եթե Հանրապետաժողովրդական կուսակցությունը Սեզեն Աքսուի առնչությամբ նման արշավ է կազմակերպում` շատ ափսոս: Չգիտեմ, թե որտեղ է աշխատում նրա հայրը. էական էլ չէ առանձնապես: Ավելին` միայն հոր գործի պատճառով հանրաքվեում նրա օգտին ձայն տալու մասին մտածելն անգամ անհեթեթ է: Ամենայն հավանականությամբ Սեզեն Աքսուն և իր ընտանիքը փողի խնդիր չունեն, չե՞ք կարծում: Ըստ իս` հենց նմանատիպ մոտեցումների պատճառով է, որ Հանրապետաժողովրդական կուսակցությունը ոչ մի կերպ չի կարողանում իր քվեները շատացնել: Մարդու սիրտն ուզում է, որ Հանրապետաժողովրդական կուսակցության առաջնորդ Քեմալ Քըլըչդարօղլուն անմիջապես զանգահարի այդքան սրտեր կոտրած, այդքան անխղճություններ արած և այդչափ ծանր մեղադրանքներով հանդես եկած մեր Մինիք Սերչեին: Թող անի այն, ինչ չի սպասում նա: Մի՞թե դժվար է:
Բալչիչեք Փամիր
haberturk.com22.8.2010
Leave a Reply