Սեւրի դաշնագիրը կենսունակ է եւ իրավական ուժ ունի, ինչի առաջին վկայությունն այն է, որ այն ստորագրած երկրներից եւ ոչ մեկը չեղյալ չի հայտարարել այդ փաստաթուղթը: Այս մասին օգոստոսի 10-ին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարեց Գիտությունների ազգային ակադեմիայի պատմության ինստիտուտի տնօրեն Աշոտ Մելքոնյանը:
Նրա խոսքով՝ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտի կողմից իրականացվող ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ, ըստ թուրքական վիճակագրության, Սեւրի դաշնագրով եւ ԱՄՆ նախագահ Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճռով նախատեսված սահմանից դեպի արեւելք ընկած տարածքներում (որը պետք է անցներ Հայաստանին), որեւէ հայ չի ապրել: Իսկ արեւմուտքում՝ Սեբաստիայում, Խարբերդում, Դիրաբեքիրում, ըստ նույն վիճակագրության, մինչեւ վերջին ժամանակաշրջանն ապրել են 300-500 հայ ընտանիքներ, եւ գործել են եկեղեցիներ: «Թուրքիան մշտապես վախեցել է Սեւրի դաշնագրից, եւ ԱՄՆ-ը մշտապես այդ հանգամանքն օգտագործել է՝ Թուրքիայում իր ռազմական բազաները տեղակայելու եւ այլ հարցերում Թուրքիային իր կամքը թելադրելու համար»,-նկատեց պատմաբանը:
Նշենք, որ Սեւրի դաշնագիրը ստորագրվել է 1920թ. օգոստոսի 10-ին Սեւրում (Փարիզի մոտ), Թուրքիայի սուլթանական կառավարության եւ 1914-18թթ.առաջին համաշխահային պատերազմում հաղթած դաշնակից պետությունների (Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա, Իտալիա, Ճապոնիա, Բելգիա, Հունաստան, Լեհաստան, Պորտուգալիա, Ռումինիա, Հայաստան, Չեխոսլովակիա, Սերբերի, Խորվաթների եւ Սլովենների թագավորություն, Հեջազ) միջեւ: Հայաստանի հանրապետության անունից պայմանագիրը ստորագրել է Ավետիս Ահարոնյանը:
Օգոստոս 10, 2010
Leave a Reply