Ապրիլքսանչորսյան ոգեկոչումը վստահված է ոստիկանությանը

1915 թ-ի կոտորածի տարելիցին Թաքսիմում սպասվող ոգեկոչման միջոցառման կազմակերպիչ Dur De  (Ասա` կա՜նգ առ) նախաձեռնության անդամները սպառնալիքներ պարունակող հաղորդագրություններ ստանալու պատճառով դիմել են Ստամբուլի անվտանգության ծառայությանը:

Ստամբուլի Թաքսիմ հրապարակում բազմաթիվ մտավորականների և գրողների աջակցությամբ 1915 թ. իրադարձությունների ոգեկոչման միջոցառման կազմակերպմամբ զբաղվող Dur De (Ցեղապաշտությանը և ազգայնականությանը ասա` կա՜նգ առ) նախաձեռնության անդամներն սկսել են սպառնալիքներ ստանալ էլեկտրոնային հասցեի միջոցով: Նախաձեռնության անդամները հիշատակման օրը հավանական սադրանքները կանխելու համար Անվտանգության ծառայությունից պահանջել են, որպեսզի ապահովվի իրենց անվտանգությունը:

Թաքսիմ հրապարակում ապրիլի 24-ին` շաբաթ օրը, ժամը 19:00-ին նախատեսվող միջոցառմանն իրենց աջակցությունն են հայտնել 60 մտավորականներ և գրողներ: Միջոցառման կազմակերպչական խնդիրներով զբաղվող Dur De (Ցեղապաշտությանը և ազգայնականությանը ասա` կա՜նգ առ) նախաձեռնությունը ոգեկոչումը կատարում է` «Այդ ցավը մեր ցավն է, սուգը` բոլորինս» կարգախոսով:   Միջոցառման կազմակերպիչների կոչում ասվում է. «1915-ին, երբ մեր բնակչության թիվը հազիվ 13 միլիոն էր, այս հողերում ապրում էին 1,5-2 միլիոն հայեր: Թրակիայում, Էգեյանի կողմերում, Ադանայում, Մալաթիայում, Վանում, Կարսում… Սամաթիայում, Շիշլիում, Իշխանաց կղզիներում, Գալաթայում…

Մեր նպարավաճառները, դերձակները, ոսկերիչները, ատաղձագործները, կոշկակարները, մոտակա դաշտերի ռանչպարները, ջրաղացպանները, համադասարանցիները, ուսուցիչները, սպաները, զինվորները, պատգամավորները, պատմագիրները, երգահանները… մեր ընկերները: Դրկից հարևանները, մեր հոգսերը կիսողները: Թրակիայում, Էգեյանի կողմերում, Ադանայում, Մալաթիայում, Վանում, Կարսում… Սամաթիայում, Շիշլիում, Իշխանաց կղզիներում, Գալաթայում…

1915 թ-ի ապրիլի 24-ին նրանց սկսեցին «աքսորել»: Մենք կորցրեցինք նրանց: Այլևս չկան: Նրանց մեծ մասը մեր կողքին չէ այլևս: Նույնիսկ գերեզմանները չկան: Իսկ «Մեծ աղետի»` մեր խղճին նստած «Մեծ ցավը» գոյություն ունի` իր ողջ ծանրությամբ: Արդեն 95 տարի է, որ այդ ցավը մեծանում է: Այդ «Մեծ ցավն» իր սրտում զգացող բոլոր թուրքիացիներին կոչ ենք անում հարգանքով խոնարհվել 1915 թ-ի զոհերի հիշատակի առջև: Սևերի մեջ, լռելյայն: Նրանց հոգիների համար վառված մոմերով, ծաղիկներով… »:

Հաղորդագրության տարածումից հետո հիշատակման միջոցառումը կազմակերպող նախաձեռնության անդամներն սկսեցին էլեկտրոնային հասցեով սպառնալիքներ ստանալ: Նախաձեռնության անդամները, Ստամբուլի նահանգային անվտանության տնօրինությանը և Բեյօղլուի անվտանգության ծառայությանը դիմելով, պահանջեցին, որ միջոցներ ձեռնարկվեն` իրենց անվտանգությունն ապահովելու ուղղությամբ:

«Մոմ վառելով` սուգ ենք պահելու»

«Թարաֆ» օրաթերթին հարցազրույց տված նախաձեռնության խոսնակ Ջենգիզ Ալղանը քննադատեց լրատվությունը` ասելով, որ թեև հիշատակման տեքստում «ցեղասպանություն» բառը նշված չի եղել, սակայն որոշ թերթեր հաղորդել են, թե «Թաքսիմում ոգեկոչվելու է ցեղասպանությունը»:

Ալղանն ասաց նաև հետևյալը. «Նույնիսկ հասարակ մարդու խղճին ուղղված մեր տեքստին ազգայնական հակազդեցություն է ցուցաբերվում: Չնայած որ մենք ցեղասպանություն բառը չենք օգտագործել, խոսում են ցեղասպանությունից: Մենք, սևեր հագնելով, հիշատակի միջոցառում ենք իրականացնելու` առանց կարգախոսների և երթի: Մոմերով ու ծաղիկներով սգալու ենք տեղի ունեցածի համար»:

Ջենգիզ Ալղանը, ուշադրություն հրավիրելով այն բանի վրա, որ մինչ այդ էլ էին նման սպառնալիքներ ստացել, հավելեց. «Այս անգամ էլ է նույնը կատարվում: Էլեկտրոնային նամակներով հայհոյում են և վիրավորում: Մենք բանակցել ենք անվտանգության ուժերի հետ, որպեսզի ցավալի բան չպատահի: Մեզ հայտնեցին, որ խնդիրներ չեն լինի: Մենք էլ մեր անվտանգությունը կապահովենք: Մենք կունենանք մեր պաշտոնատար անձինք, որոնք կապահովեն, որպեսզի մասնակիցների նկատմամբ սադրանքներ չլինեն: Հուսով ենք, որ ցավալի բան չի պատահի»:

Բուրհան Էքինջի

Taraf – Ստամբուլ – 22.04.2010, http://www.taraf.com.tr/haber/48911.htm,