Պսակադրություն

Պսակ-պսակադրություն. բոլորիս էլ հայտնի է այս խորհրդի կատարումը, սակայն մեզանից քչերին է հայտնի դրա իմաստը: Փորձենք մեկնաբանել այն ամբողջությամբ.

-Տե՞ր ես, որդյակս,- հարցնում է քահանան փեսացուին:

-Տեր եմ,-պատասխանում է  նա:

-Հնազա՞նդ ես, զավակս,- հարցնում է քահանան հարսին:

-Հնազանդ եմ,- պատասխանում է հարսը:

Քահանայի ու նորապսակների այս երկխոսությունը տեղի է ունենում եկեղեցում` պսակադրության ժամանակ, որի խորհրդով փեսան ու հարսը ամուսնանում են և կազմում ընտանիք:

Պսակադրությամբ նորապսակները աստվածային օրհնություն են ստանում իրենց նորաստեղծ ընտանիքի համար:

Պսակադրության արարողության ժամանակ` վերն ասված խոսքերից հետո, քահանան թույլատրում է նորապսակներին մատանիներ փոխանակել: Փեսացուի ու հարսի մատներին դրվող մատանիները նրանց միության անխախտ լինելու նշաններն են: Թագերը, որոնք դրվում են նորապսակների գլխին, նշանակում են, որ համատեղ ամբողջ կյանքի ընթացքում պահպանեն հավատարմությունը պսակադրության ուխտին: Միևնույն բաժակից գինի խմելը նշանակում է, որ կյանքի և ուրախության, և դժվարությունների ժամանակ նրանք պետք է լինեն անբաժան:

Պսակի խորհուրդը արվում է քահանայի կողմից:

Ժողովրդի ներկայությամբ քահանան ամուսնացող զույգին հարցնում է` իրենց կամքո՞վ են եկել պսակվելու: Դրական պատասխան ստանալուց հետո նա միացնում է նորապսակների աջ ձեռքերն ու ճակատները և օրհնում նրանց միությունը:

http://www.wedding.am/ordinary.htm